4702-)
Bana Ebû-t-Tâhir ile Harmele rivâyet ettiler. (Dediler ki): Bize İbn Vehb haber verdi. ki): Bana Yûnus İbn Şihâb-dan o da Enes b. Mâlik-den naklen haber verdi. Şöyle dedi: Mekke-den Medine-ye geldikleri vakit boş elle geldiler. Ensâr ise arazi ve akar sahibi idiler. Onun için Ensâr onlara her yıl mallarının yarı gelirini vermek onlar da çalışma ve bakım cihetlerini üzer-lerine almak şartı ile taksimde bulundular. Enes b. Mâlik-in annesi vardı —ki ona Ümmü Süleym denilirdi.— Abdullah b. Ebî Talha-nın annesi vardı; Abdullah Enes-in anne bir dayısı idi. Enes-in annesi Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’e bir hurmalığını vermiş; Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) de onu Ümmü Eymen-e (yani) âzâdlısma Üsâme b. Zeyd-in annesine vermişti. Şihâb Şöyle dedi: Bana Enes b. Mâlik haber verdi ki Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) Hayberliler-le harbi bitirip Medine-ye çekildikten sonra Muhacirler Ensârın vermiş oldukları meyve bağışlarını kendilerine iade etmişler. Enes dedi ki: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) de anneme hurmalığım iade etti. Ama Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) Ümmü Eymen-e o hurmaların yerine kendi bahçesinden verdi. Şihâb ki: Ümmü Eymen-in (yani) Üsâme b. Zeyd-in annesinin halü sânı şu idi ki kendisi Abdullah b. Abdilmuttalib-in hizmetçisi idi. Habeşlilerdendi. Âmîne Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) babası Öldükten sonra doğurunca ona Ümmü Eymen dadılık ediyordu. Nihayet Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) büyüdü; ve onu âzâd etti. Sonra kendisim Zeyd b. Hârise-ye nikahladı. Bilâhare Ümmü Eymen Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)-in vefatından beş ay sonra vefat etti.
Kaynak: Sahîh-i Müslim Cihâd Ve Siyer
Konu: Fütuhat Sayesinde Hacet Kalmayınca Muhacirlerin Ensâra Ağaç Ve Meyveden İbaret Olan Bağışlarını İade Etmeleri Bâbı