4715-) Bize Yahya b. Yahya rivâyet etti. ki) ; Bize Ebû Hayseme Ebû İshâk-tan naklen haber verdi. (Şöyle dedi): Bir adam Berâ-a: Yâ Ebâ Umara! Siz Huneyn günü (harbten) kaçtınız mı? diye sordu. Berâ- şu cevabı verdi: Hayır vallahi! Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) dönüp gitmedi. Lâkin şu var ki ashabının gençleri ve aceleci takımı zırhsız üzerlerinde silâh olmaksızın yahut çok silâh olmaksızın (meydana) çıkmışlardı. Ve atıcı okları yere düşmeyen bir kavimle Hevâzin ve Benî Nasr toplulukları ile karşılaştılar. Bunlar kendilerini öyle bir ok yağmuruna tuttular ki nerde ise okları hiç boşa gitmiyordu. Orada Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’in de üzerine yürüdüler. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) beyaz katırının üzerinde idi. Ebû Süfyân b. Haris b. Abdilmuttalib de onu yediyordu. Hemen (yere) inerek Allah-tan zafer diledi ve: benim yalan yok! Abdülmuttalib-in oğlu benim!» dedi. Sonra askerini sıraya dizdi.