4720-) Bize Ebû Bekir b. Ebî Şeybe ile Züheyr b. Harb ve İbnü Nümeyr toptan Süfyân-dan rivâyet ettiler. Züheyr ki): Bize Süfyân b. Uyeyne Amr-dan o da a-mâ şâir Ebû-l-Abbâs-tan o da Abdullah b. Amr-dan naklen rivâyet etti. Şöyle dedi: (sallallahü aleyhi ve sellem) Tâif halkını muhasara etti. Ama onlardan bir şey elde edemedi. Ve: Inşaallah dönüyoruz!» buyurdu. Ashabı: Dönüyoruz ama onu fethetmedik! dediler. Bunun üzerine Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) onlara harbe hazır olun!»?-uyurdu. Ertesi gün harbe hazırlandılar; fakat yaralandılar. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) (tekrar): yarın dönüyoruz!» buyurdu. Bu söz onların hoşuna gitti. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) de güldü. hadîsi Buhârî «Kitâbü-l-Megâzî» ve «Kitâbü-l-Edeb»de; «Kitâbü-s-Siyer»in iki yerinde tahrîc etmişlerdir. Bağlık bahçelik bir yer olup Mekke-nin doğusunda iki veya üç konak mesafededir. Tâif gazası hicretin sekizinci yılı şevvalinde olmuştur. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) burasını 18-20 gün kadar kuşatmış; netice alınamayınca muhasarayı kaldırmıştır. Zira buranın kal-ası muhkem ahâlisi cenkçi idi. Üstelik muhasara halinde bir senelik yiyeceklerini depo etmişlerdi. fethetmeden dönmek ashaba ağır gelmiş; Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) ise nasıl olsa ileride zahmetsizce alınacağını bildiği veya ümid ettiği için Medîne-ye dönmek istemiştir. Fakat ashabının arzularını görünce onları kırmamak için ertesi gün erkenden yine harbe hazır olmalarını emir buyurmuştur. Ertesi günkü harbte ise ashabtan yaralananlar olmuş. Düşman kal-asına sığınmış: Müslümanlara ok yağdı-nyormuş. Müslümanların attığı oklar düşmana yetişemiyormuş. Bunu gören ashâb dahi boşuna hücumda bir fayda olmadığını anlamış ve Medine-ye dönmeye razı olmuşlardır. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) (tekrar): «Yarın dönüyoruz!» deyince bu sefer hoşlarına gitmiş; o da sür-atle fikir değiştirdiklerine şaşarak gülmüştür. hadîs burada Abdullah b. Amr b. Âs-dan rivâyet olunmuştur. İbn Hamân-dan nakledilen nüshaların ekserisinde de böyle olduğunu Kâdî Iyâz bildirmişse de Kâdı Şehîd bunun yanlış olduğunu; doğrusunun Abdullah b. Ömer b. Hattâb olacağını söylemiş; bu hususta Dârakutnî de aynı ismi doğrulamıştır. Ebî Şeybe bu hadîsi «Müsned»inde Süfyân tariki ile Abdullah b. Amr b. Âs-dan tahrîc etmiş; sonra: «İbn Uyeyne bu hadîsi başka defa Abdullah b. Ömer-den rivâyet etti.» demiştir. Ebû Bekir El-Berkaanî: «Esah olan İbn Ömer b. Hattâ b-dan rivâyet edilmesidir.» diyor.