4750-) Bize Abdullah b. Ömer b. Muhammen b. Ebân El-Cu-fî rivâyet etti. ki): Bize Abdurrahîm (yani İbn Süleyman) Zekeriy-yâ-dan o da Ebû İshâk-dan o da Amr b. Meymûn El-Evdî-den o da İbn Mes-ûd-dan naklen rivâyet etti. (Şöyle dedi): defa Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) Beytin yanında namaz kılarken Ebû Cehil ile bazı arkadaştan da oturuyorlardı. Evveli gün bir dişi deve boğazlanmıştı. Ebû Cehil: Fülân oğullarının devesinin sargısını hanginiz kalkıp alacak ve onu secde ettiği vakit Muhammed-în omuzlarına koyacak? dedi. Hemen düşmanın en şakisi ileri atılarak onu aldı. Ve Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) secde edince omuzlarının arasına koydu. Bunun üzerine gülüştüler; ve birbirlerinin üzerine yanlamaya başladılar. Ben de ayakta bakıyordum. Bir kuvvetim olsa onu Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’in sırtından atardım! Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) secdede idi; başını kaldırmıyordu. Nihayet bir insan giderek Fâtıme-ye haber verdi. Fâ-tıme yetişmiş bir kızcağız... hemen gelerek (babasının) üzerinden o sargıyı attı. Sonra onlara dönerek sitemde bulundu. (sallallahü aleyhi ve sellem) namazını bitirince sesini kaldırdı; ve onlara bed dua etti. Dua ettiği zaman üç defa eder; bir şey dilediği zaman üç defa dilerdi. Sonra üç defa: Kureyş sana havale!» dedi. Müşrikler onun sesini işitince gülmeleri kesildi. Ve duasından korktular. Sonra: Ebû Cehil b. Hişâm ile Utbe b. Rabîa Şeybe b. Rabîa Velîd b. Ukbe Umeyye b. Halef ve Ukbe b. Ebî Muayt sana havale!» dedi. (Yedinciyi de söyledi ama onu belleyemedim.) Muhammed (sallallahü aleyhi ve sellem)-i hak (dîn) ile gönderen Allah-a yemîn ederim ki bu adlarını saydığı kimseleri Bedir harbinde yerlere serilmiş gördüm. Sonra çukura Bedir çukuruna sürüklendiler. İshâk: «Bu hadîste Velîd b. Ukbe hatadır.» demiştir.