4785-) Bize Yahya b. Yahya rivâyet etti. ki): Bize Ca-fer b. Süleyman Sâbit-ten o da Enes b. Mâlik-den naklen haber verdi. Şöyle dedi: (sallallahü aleyhi ve sellem) gazaya Ümmü Süleym-le birlikte giderdi. O gaza ettiği vakit Ensâr-dan bazı kadınlar da maiyyetinde bulunur; su verirler ve yaralıları tedâvî ederlerdi. iki rivâyet kocaları ile birlikte kadınların da harbe giderek askere su taşımak yaralıları tedâvî etmek gibi işler görebileceklerine delildir. Bu hadîslerin neshedildiği de rivâyet olunmuştur. Şu halde muhkem olarak hükümleri kıyâmete kadar bakî demektir. bugünkü şartlar muvacehesinde bir müslüman kadını harbe gidebilir mi? Bu sual bütün müslümanlan alâkadar eder. Şunu arz edelim ki her şeyden Önce kadının iffet ve namusu bahis mevzuudur. Bugün buna maalesef lâzım geldiği şekilde riayet edilmemektedir. Müslüman kadım tesettürle yani yabancı erkeklerden kaçma Örtünme vazifesi ile mükelleftir. Bu husus Kur-ân-ı Kerîm âyetleri ve sahîh hadîslerle sabittir. Ve yine mensûh olmayıp hükmü kıyâmete kadar sürüp gidecek olan muhkemâttandır. Gerçi bugün hemen bütün İslâm memleketlerinde şer-î tesettüre rivâyet kalmamıştır. Fakat bu o hükmün kaldırılması demek değildir. Unutmamalıdır ki şer-î bir hükmü kaldırmak ancak şeriat sahibinin hakkıdır. Bir hüküm yirminci asır müslümanları-nın umursamayıp terk etmesi ile asla mensuh olamaz. Şu halde suâlin cevâbı: şartlar muvacehesinde bir müslüman kadını harbe gidemez. Çünkü harbe gitmek isteyen bir kadının karşısına dikilecek ilk şart baş örtüsünü atması tesettüre kat-iyyen riâyet etmemesi ve saire olacaktır. Nitekim örneklerini mekteplerde görüyoruz. Harbe iştirak caiz olmayınca askere gitmek erkeklerle bir arada ta-lim görmek gibi müştemilâtın hiç biri de caiz olamaz. İslâm-ın emirlerine tamamiyle uyulduğu takdirde İse cevaz hükmü elbet de bakîdir. Nevevî bu hususta şunları söylüyor: «Kadınların bu tedâvî işi yakın akrabaları ile kocalarına mahsustur. Başkalarını tedâvî edeceklerse tenine dokunmak caiz değildir. Ancak zarurî olan yere dokunabilirler.»