4791-) Bize İshâk b. İbrahim rivâyet etti. ki): Bize Vehb b. Cerîr b. Hâzim haber verdi. ki): Bana babam rivâyet etti. ki): Ben Kays-ı Yezîd b. Hürmüz-den rivâyet ederken dinledim. H. Muhammed b. Hatim dahi rivâyet etti. Lâfız onundur. ki): Bize Behz rivâyet etti. ki): Bize Cerîr b. Hâzim rivâyet etti. ki): Bana Kays b. Sa-d Yezîd b. Hürmüz-den naklen rivâyet etti. Şöyle dedi: b. Âmir İbn ALbâs-a mektup yazdı İbn Abbâs onun mektubunu okurken ve cevâtını yazarken ben yanında idim. İbn Abbâs: bu adamı içine düşeceği bir pislikten nnen-etmiş olmasam ona cevap yazmaz; memnun etmek istemezdim!» Dedi. Ve kendisine şöyle yazdı: «Sen Allah-ın zikrettiği yakın akrabanın sehınini tunların kimler olduğunu sordun. Gerçekten biz Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’in akrabası kendimiz olduğumuza kaildik. Ama bunu kavmimiz kabul etmedi. yetimin yetimliğinin ne zaman geçeceğini de sordun. Yetini nikâh çağına erişir de kendisinden erginlik sezilir ve malı kendisine verilirse onun yetimliği geçmiş demektir. (sallallahü aleyhi ve sellem) müşriklerin çocuklarından kimseyi öldürür mü idi? diye sordun. Şüphemiz ki Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) onlardan hiç bir kimseyi öldürmezdi. Sen dahi onlardan kimseyi Öldürme! Meğer ki Hadır-in öldürdüğü vakit o çocuk hakkında biildiği şeyi sen de onlardan bilir olasın! köle harbe iştirak ederlerse her birine ma-lûm bir hisse var mı ganimetlerinden kendilerine bir şeyler verü.e!» mıdır? Diye sordun. Onlar için ma-lûm bir hisse yoktur. Meğer ki cenıaa-