4817-) Bize Ebû Küreyb Muhammed b. Alâ- rivâyet etti. ki): Bize Ebû Üsâme Hişâm b. Urve-den o da babasından o da İbn Ömer-den naklen rivâyet etti. (Şöyle dedi): yaralandığı zaman yanına vardım. Ashâb kendisini sena ederek: Allah seni hayırla mükâfatlandırsın! Dediler. O da: Uman ve korkan! dedi. Cemâat: Kendine halîfe bırak! dediler. Bunun üzerine şunları söyledi: Sizin işinizi diri iken de ölü iken de üzerime mi alayım? Hilâfetten nasibimin; lehime aleyhime değil (sadece) yetecek kadar olmasını dilerim! Halîfe bırakmış olsam benden daha hayırlısı (yani Ebû Bekir) kendine halîfe bırakmıştır. Sizi (halifesiz) bıraksam benden daha hayırlı olan Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) sîzi (halifesiz) bıraktı! Şöyle dedi: Babam Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) 1 anınca anladım ki kendine halîfe bırakmayacak!