4890-) Bana Muhammed b. Müsennâ rivâvet etti. ki); Bize Velîd b. Müslim rivâyet etti. ki): Bize Abdurrahmân b. Yezîd b. Câbir rivâyet etti. ki): Bana Büst b. Ubeydullah b. El-Hadramî rivâyet etti ki kendisi Ebû İdrîs El-Havlânî-yi şunu Söylerken işitmiş: Ben Huzeyfe b. Yemân-ı şöyle derken dinledim: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’e hayrı soruyor; ben de başıma gelir korkusu ile ona şerri soruyordum. Ve: Yâ Resûlüllah! Biz câhiliyyet ve kötülük içinde idik. Sonra Allah bize bu hayrı getirdi. Acaba bu hayırdan sonra şerr var mı? Dedim. cevâbını verdi. Ya bu şerrden sonra bir hayır olacak mı? Dedim. «Evet! Ama onda duman olacaktır!» buyurdu. Ben: Onun dumanı nedir? Dedim. sünnetimden başka yo! tutan; benim yolumdan başka yolda giden bir kavım! Onların kimini tanıyacak; kimini yadırgayacaksın!» buyurdu. Ben: Bu hayırdan sonra bir şerr olacak mı? Diye sordum. Cehennemin kapılarında bir takım dellâllar!.. Cehenneme gitmek üzere bunlara kim İcabet ederse onu oraya atarlar.» buyurdu. Ben: Yâ Resûlüllah! Onlan bize tavsif eyle! Dedim. Bizim aşiretimizden bir kavim! Bizim dilimizle de konuşurlar!» buyurdu. Yâ Resûlüllah! Bu başıma gelirse ne buyurursun? Dedim cemaati ile İmâmından ayrılmazsın!» buyurdu. (Ben tekrar):" Şayet cemaatleri ve imanları yoksa? Dedim. fırkaların hepsinden uzaklaş! Velev bir ağacın kütüğünü ısırıp bu halde iken ecel sana yetişsin!» buyurdular.