4909-) Bize bu hadîsi Hasan b. Rabî- El-Beceli de rivâyet etti. ki): Bize İbnÜ-l-Mübârek Hişâm-dan o da Hasan-dan o da Dabbe b. Mihsan-dan o da Ümmü Seleme-den naklen rivâyet etti. Şöyle dedi: (sallallahü aleyhi ve sellem) buyurdular... yukarıki "hadîsin mislini söylemiş; yalnız «Lâkin rizâ gösterip lâbi- olan..» cümlesi müstesna! Onu anmamıştır. her kim bilirse beraat eder.» cümlesinden murâd: Kim kötülüğü bilir de bunda şüphesiz kalmazsa günahından berâet etmeye kendisine bir yol açıldı demektir. Bu surette o kötülüğü imkânına göre eli ile veya dili ile değiştirir. Bunlardan âciz kalırsa kalbi ile o işi kerîh görür kim kerîh görürse berâet etti demektir.» cümlesi de: bu kötülüğü kim kerîh görürse onun günah ve cezasından kurtulur; manasınadır. Bu türlü hareket kötülüğü eli ve dili ile reddedemeyen hakkındadır. kim rizâ gösterir de tâbi olursa-..» ifâdesi bir şart cümlesidir. Cevâbı mahzuf olup «günaha girer ve ceza görür.» takdirindedir. Şerif gelecekten haber veren bir rmı-cizedir. Verilen haber olduğu gibi zuhur etmiştir. kötülüğü defetmekten âciz kalan insanın mücerred susmakla günaha girmeyeceği günaha ancak ona kalben râzî olduğu zaman gireceği ve keza halife Islâmın esaslarından bir şey değiştirmedikçe sırf zulmünden ve fistondan dolayı aleyhine ayaklanmama caiz olmadığı bu hadîsin delâlet ettiği hükümlerdendir.