4976-) Bize Muhammed b. Müsennâ île İbn Beşşâr da rivâyet ettiler. (Dediler ki): Bize Muhammed b. Ca-fer rivâyet etti. ki): Bize Şu-be Katâde-den naklen rivâyet etti. ki): Ben Enes b. Mâlik-i Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)’den rivâyet ederken dinledim. başka cennete giren hiç bir kimse yoktur ki dünyaya dönmeyi ve yer yüzündeki her şeyin kendinin olmasını dilesin. Şehîd ise gördüğü ikramdan dolayı dönmeyi ve on defa Öldürülmeyi temenni eder.» buyurmuş. hadîsi Buhârî ile Tİrmizî «Cihâd» bahsinde tahrîc etmişlerdir. hakkında Ebû Alî El-Gassânî şunları söylemiştin «Bu isnadın zahirine göre Şu-be bu hadîsi Katâde ile Humeyd-in ikisinden onlar da Enes-den rivâyet etmiştir. Doğrusu Ebû Hâlid onu Humeyd-den o da Enes-den naklen rivâyette bulunmuştur. Bunu Abdülgani b. Said de böyle söylemiştir.» Iyâz: «Şu halde Humeyd Katâde üzerine değil Şu-be üzerine atfolunmuştur...» diyor. Şerif şehîdliğin faziletini gösteren en açık delillerden biridir. İbn Battal: «Bu hadîs şehîdliğin fazileti hakkında vârid olan delillerin en büyüğüdür.» demiştir. niçin şehîd denildiği ihtilaflıdır. Nadr b. Şümeyl-e göre şehîd diri olduğu için ona bu isim verilmiştir. Çünkü şehîdlerin ruhları islâm darına (cennete) varır ve görürler. Başkalarının ruhları ise onu ancak kıyâmette görür. İbn Enbârî-ye göre ise şehidin cennete gireceğine Allah ve Melekleri şâhid oldukları için bu isim verilmiştir. Ulemâdan bazıları şehîd ruhunu teslim ederken kendisine verîlecek sevâb ve kerameti gördüğü için ona bu ismin verildiğini söylemiş; bir takımları ruhunu rahmet melekleri aldığı ve imanına şâhid oldukları için şehîd denildiğine kail olmuşlardır. Hattâ: «Şehidin şehîd olduğuna şahidi vardır ki o da kanıdır!» diyenler olmuştur. misk gibi güzel kokusu onun fazilet ve şerefini mahşer halkına duyurmak için yayılacaktır. Kanının ve cenazesinin yıkanmaması da bundandır.