5093-) Bana Ebû-t-Tâhir de rivâyet etti. ki): Bize İbn Vehb haber verdi. H. Züheyr b. Harb dahi rivâyet etti. ki): Bize El-Mukri rivâyet etti. Her iki ravi Hayve-den bu isnadla İbn Mübarek-in hadisi gibi rivâyette bulunmuşlardır. Şu kadar varki İbn Vehb hadîsinde yay avını zikretmemiştir. hadîsi Buhârî «Zebayih» bahsinde; Ebû Dâvûd ile Nesâî ve İbn Mâce «Kitâbu-s-Sayd»-da; Tirmizî «Siyer» bahsinde muhtelif râvilerden tahric etmişlerdir. Hazret-i Ebû Sa-lebe «Bize ehli kitap bir kavmin toprağındayız» sözüyle Şam-ı kastetmiştir. Arab kabilelerinden bazıları Şam-a yerleşmiş ve Hıristiyanlığı kabul etmişlerdi Gassân ve Huzâa kabileleri bunlardandır. Ebû Sa-lebe (radıyallahü anh) iki mes-ele sormuştur. Bunlardan birincisi ehli kitabın kaplarından yeyip içmenin helâl olup olmadığıdır. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) buna: bulursanız onların kaplarından yemeyin! bulamazsanız onları yikayın da öyle yiyin» diye cevab vermiştir. Bu tafsilât başka kab buldukları zaman ehli kitabın kaplarını kullanmanın mekruh olmasını iktiza eder. Halbuki fukaha ehli kitabın kaplarından başkası bulunsun bulunmasın yıkamak şartıyle bu kaplardan yeyip içmenin kerahetsiz caiz olduğunu söylemişlerdir. Bu mes-elenin cevabı -şudur: Yasaklanmadan murad içerisinde domuz et pişirilen kaplarla şarap kaplarıdır. Bunlar yıkandığı halde kullanılmasının yasak edilmesi iğrençliğinden ve pislik konmak için hazırlanmış olduklarındandır. Fukahanm muradı ise küffâ-nn ekseriyetle necasette kullanmadıkları kaplarıdır. meseleyi Allâme Aynî şöyle tahkik etmiştir: «Ebû Sa-lebe hadîsinde zahir asla tercih edilmiştir. Çünkü esas ehli kitap ile mecûsilerin kaplarının temiz olmasıdır. Bununla beraber başkası bulunmazsa bu kapları yıkarak kullanmak emir buyurulmuştur. Doğrusu şudur ki; pis olduğu tahakkuk edinceye kadar hüküm asla göre verilir. Hadise cevap vermeye ondan sonra ihtiyaç messeder. Hadîse iki cevap verilmiştir: emri ihtiyat içindir. Yani yıkamak müstehabdır.