5168-) Bu hadîsi bize Yahya b. Yahya da rivâyet etti. ki): Bize Huşeym rivâyet etti. H. İshâk b. İbrahim dahi rivâyet etti. ki): Bize Abdül-Velıhab Es-Sekafi haber verdi. H. Ebû Bekir b. Nâfi- de rivâyet etti. ki): Bize Gunder rivâyet etti. ki): Bize Şu-be rivâyet etti. H. Abdullah b. Abdurrahman Ed-Dârimî de rivâyet etti. ki): Bize Muhammed b. Yûsuf Süfyan-dan naklen haber verdi. H. İshâk b. İhrahim dahi rivâyet etti. ki): Bize Cerir Mansûr-dan naklen haber verdi. râvilerin hepsi Hâlid El-Hazzâ-dan Ibnü Uleyye hadîsinin isnadı ve mânasıyle rivâyette bulunmuşlardır. hadîs-i şerif İslâm kaidelerinin en cem-iyyetlilerinden biridir. Müslümanın yaptığı her işi güzel ve yerli yerince yapması gerekir. Bu meyanda öldürme ve kesme işlerinin dahi iyi yapılması emir buyurulmak-tadır. Öldürme emri hayvandan maada kısas ve hadd-i şer-i gibi insana ait öldürmelere de şâmildir. Binâenaleyh bunlarda da hadd-i tecavüz etmeden en güzel şekilde hareket etmek gerekir. Ölecek kimseyi acı çektirmeden birdenbire Öldürmeli kesilecek insan veya hayvana e2iyet vermemek için kıhç ve bıçağı keskinlemeli kesilecek hayvana bıçağı göstermemeli. Hayvanlar birkaç tane ise birbirlerine karşı kesilmemeli kesilecek yere sürüklenerek götürülmemelidirler. şer-î bir ceza olarak insan öldürmek yalnız namaz terkedildiği zaman meşru olmuştur. Şâfiîler-le Mâlikîler-e ve Hanbelîler-e göre namazını kilmayan bir kimse hadden yani şer-î bir ceza olarak Öldürülür. Hanefîlere göre Öldürülmez fakat namaz kilıncaya kadar hapsedilerek dövülür. Yol kesenlerle recm edilenler hakkında gösterilen şiddet ise bu hadisten müstesna olarak şeriat sahibinin emriyle meşru- olmuştur.