5480-) Bana Züheyr b. Harb rivâyet etti. ki): Bize Ce-rir b. Abdul Hamid FudayI b. Gazvan-dan o da Ebû Hazım El-Eşcaî-den o da Ebû Hüreyre-den naklen rivâyet etti. (Şöyle demiş): adam Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’e gelerek: Ben muhtacım! dedi. Bunun üzerine Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) kadınlarından birine haber gönderdi. O da: Seni hak dinle gönderen Allah-a yemin olsun ki evimde sudan başka bir şey yok dedi. Sonra başka bir hanımına hater gönderdi bu da bunun gibi söyledi. Hattâ bütün hanımları böyle söylediler. Hayır! Seni hak dinle gönderen Allah-a yemin olsun ki evimde sudan başka bir şey yok dediler. Bunun üzerine: zâtı bu gece kim misafir edecek? Allah ona rahmet eylesin!» buyurdu. Hemen ensardan bir zât ayağa kalkarak: Ben ya Resûlallah! dedi. Ve onu evine götürdü. Karısına evinde bir şey var mı diye sordu. Kadın: Hayır! Yalnız çocuklarımın yiyeceği var cevâbını verdi. Sen onları bir şeyle oyala! Misafirimiz girdiği vakit kandili söndür ve ona biz de yermişiz gibi göster. O yemeğe eğildi mi sen hemen kandile kalk ve onu söndür dedi. Böylece oturdular ve misafir yemeğini yedi. Sabahlayınca Peyganiler (sallallahü aleyhi ve sellem)-e vardı. O da (kendisine): akşam (karı koca) her ikinizin misafirinize yaptığınıza Allah te-accûb buyurdu.» dedi.