5600-) Bize Ahmed b. Hanbel ile Ebû Bekr b. Ebî Şeybe ve Züheyr b. Harb dahi rivâyet ettiler. (Dediler ki): Bize İsmail (yani İbn Uleyye) Abdul-Aziz b. Suhayb-dan o da Enes-den o da Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)’den bu isnadla rivâyet etti. Ama hadîste MuhammedürResûlüllah cümlesini anmadı. rivâyetleri Buhârî «Kitâbu-l-Libâs»-da; Enes hadîsini Nesâî «Kitâbu-z-Zine»-de tahrîc etmişlerdir. Hadisin az sonra gelen bir rivâyetinde beyan edildiğine göre Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) yabancılardan bazı kimselere mektub yazmak istemiş. Kendisine bunların mühürsüz mektub kabul etmediklerini söylemişler. Onun üzerine gümüşten bir yüzük yaptırarak üzerine «Muhammedürresûlüllah» cümlesini nakşettirmiştir. Görülüyor ki Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) Efendimiz bu yüzüğü parmağına takmış ve dâima taşını avucunun içine çevirmiştir. Çünkü yüzüğün taşını muhafaza etmek kibir ve ucubdan korunmak için en güzel çâre budur. Gerçi Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) bu babda bir şey emretmemıştir. Binâenaleyh yüzük istenildiği şekilde taşınabilir. Fakat efdal olan bu babda da Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)-e uymaktır. Selef iki vecihle de amel etmiş yani yüzüğün taşını hem avuç içine çevirmiş hem de çevirmemişlerdir. (sallallahü aleyhi ve sellem)’in yüzüğünün üzerine başka nakış yapılmasını istememesi bu işe bir mefsedet karışmasın diyedir. Çünkü kendisi yüzüğü yalnız mühür maksadıyle kullanmak için yaptırmıştı.