5627-) Bize Yahya b. Yahya ile Ebû Bekr b. Ebî Şeybe İbni Nümeyr Züheyr b. Harb ve İshâk b. İbrahim hep birden İbn Uyeyne-den rivâyet ettiler. H. Ebû-t-Tâhir ile Harın ele de rivâyet ettiler. (Dediler ki): Bize İbn Vehb haber verdi. ki): Bana Yûnus haber verdi. H. İshâk b. İbrahim ile Abd b. Humeyd dahi rivâyet ettiler. (Dediler ki): Bize Abdiirrezzak haber verdi. ki): Bize Ma-mer haber verdi. Bu râvilerin hepsi Zührî-den bu isnadla bu hadîsin mislini rivâyet etmişlerdir. hadîsi Buhârî «Namaz» «Libâs» ve «İsti-zan» bahislerinde; Ebû Dâvud «Kitâb-ul-Edeb»-de; Tirmizî «İsti-zan» bahsinde; Nesâî «Kitâbu’s-Salât»da muhtelif râvilerden tahrîc etmişlerdir. «Bu hadîs hasen sahihtir» demiştir Hattâbi diyor ki: «Hadîs-i şerif bu fiilin caiz olduğunu göstermektedir. Bu babda vârid olan nehiy bu hadisle neshedilmiştir.» Battâî dahi yüzde yüz neshe kail olanlardandır. Bu işi Hazret-i Ömer-le Hazret-i Osman-ın da yapmış olmaları nesh iddiasını kuvvetlendirmektedir. Mamafih bundan evvelki hadîste gördüğümüz vecihle Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)’in mescidde bu sekil uzanıp yatması nesh için değil de ihtiyaç veya câiz olduğunu beyan gibi bir sebepten dolayı da olabilir. şerif mescidde dayanmak ve uzanıp yatmak gibi çeşitli istirahatların caiz olduğuna delildir. Bundan yalnız yüzükoyun yatmak müstesnadır. Çünkü Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) bundan men- etmiş: Allah-ın gazab ettiği bir yatıştır.» buyurmuştur.