5817-) Bize Seleme b. Şebîb rivâyet etti. ki): Bize Hasen b. A-yen rivâyet etti. ki): Bize Mâkıl (bu zat İbn Ubeydillah-dır) Ebû-z-Zübeyr-den o da Câbir-den o da Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)-den naklen rivâyet etti: biriniz Cuma günü din kardeşini yerinden kaldırmasın. Sonra gidip onun yerine oturmasın. Lâkin; aralanın desin!» buyurmuşlar. Ömer rivâyetini Buhârî «İstizan» bansınde tahric etmiştir. diyor ki: «Bu nehiy tahrim içindir. Bir kimse cuma günü olsun başka bir günde olsun namaz veya başka bir şey için mescid-de veya başka bir yerde mubah bir yere oturursa o yerin hak sahibi odur. Başkasının onu yerinden kaldırması haram olur. Delili bu hadîstir. Yalnız ulemamız fetva vermek yahut Kur-ân veya ulum-u şer-iyye okumak için bir kimsenin alışmış olduğu yeri bundan istisna etmişlerdir. Böylesi o yerde hak sahibidir. O geldiği zaman o yere başkası oturamaz.» Abdullah b. Ömer-in kendisine ayağa kalkan kimsenin yerine oturmaması kendi vera ve takvasıadandır. Yoksa oturması haram değildir. Hazret-i İbn Ömer burada iki şeyi nazar-ı itibara almış olabilir: