5915-) Bize Yahya b. Yahya Et-Temîmî rivâyet etti. ki): Mâlik-e İbn Şihâb’dan dinlediğim onun da Abdü-l-Hamîd b. Abdirrahman b. Zeyd b. Hattab-dan onun da Abdullah b. Abdillah b. Haris b. Nevfel-den onun da Abdullah b. Abbâs-dan naklen rivâyet ettiği şu hadisi okudum. Ömer b. Hattâb Şam-a gitmek üzere yola çıkmış. Serğ denilen yere vardığında onu ecnadiılar (yani) Ebû Ubeyde b. Cerrah ve arkadaşları karşılayarak Şam-da veba zuhur ettiğini kendisine haber vermişler. Abbâs ki: Bunun üzerine Ömer: Bana ilk muhacirleri çağır! dedi. Ben de onları çağırdım kendileriyle istişarede bulundu. Ve Şam-da veba zuhur ettiğini onlara haber verdi. Derken ihtilâfa düştüler. Bazıları: Sen bir iş için yola çıktın biz ondan dönmeni nıünâsib görmüyoruz dediler. Bazıları da: Senin beraberinde olanlar insanların bakıyyesi ve Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)-in ashabıdır. Onları bu vebanın üzerine götürmeni münasib görmüyoruz dediler. Ömer (onlara): Yanımdan -Lalkın! dedi. Bana ensârı çağır! dedi. Onları da çağırdım ve kendileriyle istişare etti. Fakat onlar da muhacirlerin yolunu tuttular ve onlar gibi ihtilâf ettiler. Ömer (onlara da): Yanımdan kalkın! dedi. Sonra: Bana Fetih muhacirlerinden burada bulunan Kureyş ihtiyarlarını çağır! dedi. Onları da çağırdım. Ama onun yanında iki kişi bile ihtilafa düşmedi. Ve: Biz insanları geri döndürmeni onları bu vebanın üzerine götürmemeni münasib görüyoruz dediler. Bunun üzerine Ömer cemaata seslendi: Ben sabahleyin hayvanin sırtındaydım. Siz de binin! Ebû Ubeyde b. Cerrah: Allah-ın kaderinden kaçmak için mi? dedi. Ömer: Bunu senden başkası söylemeliydi yâ Ebâ Ubeyde! dedi. (Ömer ona karşı gelmekten çekinirdi.) Evet Allah-ın kaderinden Allah-ın kaderine kaçıyoruz. Ne buyurursun. Senin develerin olsa da iki taraflı bir vadiye inseler tarafların biri verimli diğeri çorak olsa. verimli yerde ot-latsan Allah-ın kaderiyle otlatmış çorak yerde otlatsan da Allah-ın kaderiyse otlatmış olmaz miydin? dedi. Az sonra Abdurrahman b. Avf geldi. Bir hacetine gitmişti. Ve: Bu hususta bende bilgi var. Ben Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’i: yerde taun olduğunu işitirseniz o yere gitmeyin! Bir yerde zuhur eder sîz de orada bulunursanız ondan kaçmak için o yerden çıkmayınız!» buyururken işittim dedi. Abbâs: «Bunun üzerine Ömer b. Hattâb Allah-a hamd etti. Sonra oradan gitti.» demiş.