6090-) Bana Ebû İmran Muhammed b. Cafer b. Ziyad da rivâyet etti. Lâfız onundur. ki): Bize İbrahim (yani İbn Sa-d) Zührî-den o da Sinan b- Ebî Sinan Ed-Düelî-den o da Câbir b. Abdillah-dan naklen haber verdi. Câbir Şöyle dedi: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)-le birlikte Necid tarafına gazaya gittik. Ve Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’e diken ağacı çok olan bir vadide yetiştik. Derken Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) bir ağacın altına indi de kılıcını onun dallarından birine astı. Cemâat da ağaçlarla gölgelenmek için vadiye dağıldılar. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) buyurdu ki: ben uyurken bana bir adam geldi. Ve kılıcı aldı Hemen uyandım. Adam başımda duruyordu. Hiç anlamadım kılıç sıyrılmış olarak elinde idi. Ve bana: Seni benden kim men eder? dedi. Ben: Allah! dedim. Sonra ikinci defa (tekrar): Seni benden kim men eder? dedi. Ben (yine) Allah! dedim. Bunun üzerine kılıcı kınına iade etti. Ve hemen oturdu.» Ondan sonra Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) ona kötü bir şey söylemedi.