6178-) Bize bu hadîsi Ebû Bekr b. Ebî Şeybe de rivâyet etti. ki): Bize Ebû Muâviye ile Veki- rivâyet ettiler. H. İbn Nümeyr dahi rivâyet etti. ki): Bize babam rivâyet etti. H. Ebû Saîd El-Eşecc de rivâyet etti. ki): Bize Ebû Hâlid (yani El-Ahmer) rivâyet etti. râvilerin hepsi A-meş-den bu isnadla bu hadîsin mislini rivâyet etmişlerdir. rivâyetleri Buhârî «Kitâbu’l-Menâkıb»-de tahric etmiştir. Kötü olacağı beklenen yahut terki fiilinden daha hayırlı sayılan bir şey yapılacağı zaman insanın yüzüne arız olan bir inceliktir diye tarif olunur. Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) Allah-ın hududuna (cezalarına) aid olmayan yerlerde bakire bir kız gibi utanır hoşlanmadığı bir şeyi söyledi diye kimseyi muaheze buyurmazdı. Gerek sözünde gerek fiilinde kat-iyyen bir şey bulunmazdı. Hiç bir kimsenin kusurunu yüzüne vurmazdı. Bundan dolayıdır ki: Hazret-i Ebû Saîd: «Bir şeyden hoşlanmadı mı onu yüzünden anlardık» demiştir. Yani utandığından dolayı hoşlanmadığı şeyi söylemez yüzünün rengi değişir hoşlanmadığını bundan anlardık demek istemiştir. Kötü ve çirkin iş yapan çirkin söz söyleyen demektir. Müte-fehhiş ise fesadçılığı sebebiyle bu kötülükleri yapmaya özenen kimsedir.