6189-) Bize Ebû Bekr b. Ebî Şeybe rivâyet etti. ki): Bize Yezid b. Hârun Hammâd b. Seleme-den o da Sâbit-ten o da Enes-den naklen rivâyet etti ki: Bir kadimi: aklında bir şey varmış ve: Yâ Resûlüllah! Benim sana (danışacak) bir hacetim var demiş. Bunun üzerine: Ummü filân yollardan hangisini dilersen bak da senin için hacetini göreyim.» buyurmuşlar ve onunla yollardan birine çekilerek kadın hacetini arzetmiş. (sallallahü aleyhi ve sellem) ashabına daima yakın bulunur onların haklarını gözetir sorularına cevab verir fiil ve hareketçine uymalarım kolaylaştırırdı. Ashabı Kutun da unun mübarek eli dokunan au ile teberrük etmek için soğuk günlerde bile sabah namazından sonra hizmetçilerini su kaplarıyle göndererek elini kaba sokmasıni rica ederlerdi. Tıraş olurken kesilen saçlarını toplarlardı. Nevevî «Ülû’l-Emir» olanlara yaraşan da budur diyor. (sallallahü aleyhi ve sellem)-a fetva sormağa gelen kadın Hazret-i Hadîce-nin baş tarayıcısı Ümmü Züfer-di. Kadının hacetini gizli söylemek istediği anlaşılıyordu. Onun için Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) bir yol seçmesini söyleyerek onunla yol üzerinde konuştu. Ve fetvasını verdi. Bu ecnebi bir kadınla başbaşa kalmak manâsına gelmez. Çünkü herkesin gelip geçtiği bir yol üzerinde konuşumuştur. Yalnız kadın söyleyeceğini gizli söylemek istediği için sesi işitilmesin diye insanlardan birkaç adım uzağa çekilmiştir.