6196-) Bize Ebû Bekr b. Ebî Şeybe ile İbn Nümeyr de rivâyet ettiler. (Dediler ki): Bize Abde ile Veki- rivâyet etti. H. Ebû Küreyb dahi rivâyet etti. ki): Bize Ebû Muâviye rivâyet etti. Bu râvılerin hepsi Hişam-dan bu isnadla rivâyette bulunmuşlardır. Bâzısının rivâyeti ötekilerden ziyade olmuştur. hadîsi Buhârî «Kitâbu-l-Menâkıb»-de; Ebû Dâvud «Kitâbu-l-Edeb»-de tahric etmişlerdir. şerif bütün rivâyetleriyle Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)-in şahsı namına kimseden intikam almadığım göstermektedir. Gerçi Ukbe b. Ebî Muayt ve Abdullah b. Hatal gibi bazı müşriklerin Öldürülmesini emir buyurmuştur. Fakat bunlar yalnız Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)-e eziyetle kalmaz Allah-ın haram kıldığı şeyleri de çiğneyip geçerlerdi. Öldürülmeleri bundandır. Çünkü Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) Allah-ın hürmetini ayaklar altına alanlar hakkında son derece titiz davranır cezalarını verirdi. Bâzılarına göre Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)’in şahsı nâmına intikam almaması küfre vardırmayan sebeplerle eziyet olunduğu zamana mahsustur. Nitekim bağırıp çağırmak suretiyle kendisine ezada bulunan Bedeviyi ve elbisesinden şiddetle çekerek omuzunda eser bırakan bir başkasını affetmesi bu kabildendir- Dâvûdî intikam almamayı mala mahsus görmüş ırzı hakkında eza verenlerden hakkını aldığını söylemiştir.