6254-) Bize İshâk b. ibrahim El-Hanzalî rivâyet etti. ki): Bize Cerir A-meş-den o da Amr b. Mürra-dan o da Ebû Ubeyde’den o da Ebû Mûsa-l-Eş-arî-den naklen haber verdi. (Şöyle dedi): Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) bize kendisinin isimlerini söyler de: Muhammed-im Ahmed-im Mukarfî-yim Hâşir-im; tevbenin Peygamberiyim ve rahmetin Peygamberiyim.» buyururdu. hadîsin Cübeyr b. Mut-ım rivâyetini Buhârî «Kitâbu-l-Menâkıb» ile «Kitâbu-t-Tefsude; Tirmizî «Isti-zan» ve «Şemail» bahislerinde; Nesâî de «Kitâbu-t-Tefsir»-de muhtelif râvilerden tahric etmişlerdir. ki Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) kendisinin birçok isimleri olduğunu söylemiş fakat bunlardan yalnız birkaç tanesini saymıştır. Bunun sebebi saydığı isimlerin geçen ümmetlerin kitaplarında mevcut olması ve o ümmetlerin bunları bilmesidir. Bir de mefhûmu âdede itibar yoktur. Binâenaleyh bir şeyde adet göstermek bu adetten ziyadesi yoktur manâsına gelmez. Mâlikîler-den Ebû Bekr İbnül-Arabî -nin beyânına göre Allahü teâlâ-nın bin ismi Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’in de bin ismi vardır. İbn Fâris ve başkaları Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)’e Muhammed Âhmed ve Mahmûd isimlerini koymayı Allahü teâlâ’nın onun ailesine ilham ettiğini söylemişlerdir. Çünkü bu isimler kendisinde Övülecek sıfatlar çok olan kimseye verilir. Mahveden demektir. Ulemâ bunun Mekke ile Medîne-de ve diğer Arab ve gayri Arab beldelerinde küfrü mahveden manâsına geldiğini söylemişlerdir. Maamafih bundan hüccet ve galebenin zuhuru manâsına gelen umumî mahv de kastedilmiş olabilir. Sahîh bir ha-dîsde: kendinden Önce geçen kötülüklerin hükmünü yıkar.» buyurulmuştur. Toplayan demektir. «Allah insanları benim ayaklarıma toplar» cümlesinden murad: Bana tâbi olurlar benim izimden gelirler benim Peygamberliğimin zamanında toplanırlar benden sonra Peygamber yoktur demektir. Hadîste tefsir edildiği vecihle kendisinden sonra Peygamber gelmeyen manasınadır. Fakat bu kelimenin lügat manâsı arkasından gelen demektir. Burada Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)-e isim olduğuna göre sair Peygamberlerden sonra gelen demek olur. İbn’l Arâbî-ye göre Âkıb hayır hususunda kendinden öncekinin yerine gelen manasınadır Mukaffî ile Âkıb aynı manâya gelirler Peygamberi ve Rahmetin Peygamberi» te bleri manâ itibariyle birbirine yakındırlar. Bunlardan murad Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)-in tevbeyi ve insanların birbirine acımalarını getirdiğini anlatmaktır. Iyâz «Eş-Şifa» namındaki eserinde Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)-in birçok isimlerini saymıştır.