6274-) Bize Abdullah b. Berrâd el-Eş-arî ile Muhammed b. Alâ- El-Hemdânî rivâyet ettiler. (Dediler ki): Bize Ebû Üsâme Büreyd’den o da Ebû Bürde-den o da Ebû Mûsa-dan naklen rivâyet etti. (Şöyle dedi): Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)’e hoşlanmadığı bir takım şeyler soruldu. Sualler çoğalınca kızdı. Sonra halka: dilediğiniz şeyi sorun!» buyurdu. Derken bir adam: Benim babam kimdir? diye sordu. baban Hüzafe-dir.» buyurdu. Bir başkası kalkarak; Benim babam kimdir ya Resûlallah? diye sordu. baban Şeybe-nin azatlısı Sâlim-dir.» buyurdular. Ömer Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’in yüzündeki gazabı görünce: Ya Resûlallah! Biz Allah-a tevbe ediyoruz dedi. Küreyb-in rivâyetinde de: «Benim babam kimdir ya Resûlallah dedi. Senin baban Şeybe-nin azatlısı Salimdir.» ifadesi vardır. Enes rivâyetlerini Buhârî «Tefsir» «Deavât» «Rikak» ve «İ-tisam» bahislerinde; Tirmizî «Tefsir»-de; Nesâî «Rikak» da Ebû Mûsa rivâyetini Buhârî «îlim» «t-tisam» ve «Fedâ-rl» bahislerinde muhtelif râvilerden tahric etmişlerdir. ve şerde bugünkü gibisini görmedim...» cümlesinden muraıd: Bugün cennette gördüğüm hayırdan daha çok hayır cehennemde gördüğüm şerden daha çok şer hiç bir zaman görmüş değilim. Bunu siz de görmüş olsanız son derece ürker ve gülmeniz azalır. Ağlamanız çoğalırdı demektir. Burundan gunne ile çıkan ağlama sesidir. müteaddit rivâyetlerinden anlaşılıyor ki: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) çok sual sormaktan canı sıkılarak müteaddit defalar: bana...» sözünü tekrarlamış. Nihayet Hazret-i Ömer diz çökerek: «Biz Rab olarak Allah-a din olarak İslâm-a Resul olarak da Muhammed-e razı olduk.» demiş. Ondan sonra Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) sükût buyurmuştur. Hazret-i Ömer-in bu yaptığı bir edeb ve nezaket Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) ikram müslümanlara da Peygamberlerine eziyet ederek helâk olmasınlar diye bir şefkattir. Sözünün manâsı: Biz elimizdeki Kitabullah-a ve Peygamberimizin sünnetine razıyız. Bunlar bize yeter. Başka sual sormaya hacet yoktur demektir. (sallallahü aleyhi ve sellem)-in müteaddit defalar: bana...» demesine gelince: Bu söz sorulacak her suâle o anda cevab verebileceği kendisine vahyle bildirilmiştir manâsına alınmıştır. Aksi takdirde gaibe ait her sorulanı bilemez yalnız Allah-ın bildirdiğini haber verirdi. Abdullah b. Huzafe-nin: «Babam kimdir?» diye sorması câhiliyyet âdeti iktizası bazı kimselerin nesebine ta-n etmelerinden ve Huzafe-nin oğlu olmadığını söylemelerindendir. Abdullah-a; «Annen câhiliyyet devri kadınlarının irtikab ettikleri bir şenâatta bulunmuş olsa onu halkın gözleri Önünde kepaze etmeyeceğinden emin miydin?» diye çıkışmasından murad: Ben zina etmiş olsam da Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) sana Huzafe-nin oğlu olmadığını söyleseydi sen beni âleme karşı rezil ederdin demektir. Hazret-i Abdullah-in kara bir kölenin oğulluğunu kabul etmesi mütesavver değildir. Çünkü zina ile nesep sabit olmaz. Burada onun kara bir köleye oğul olmayı kabul edecek olması iki vecihle izah edilir: