6332-) Bize Ubeydullah b. Saîd rivâyet etti. ki): Bize Yezîd b. Hârun rivâyet etti. ki): Bize İbrahim b. Sa-d haber verdi. ki): Bize Salih b. Keysan Zührî-den o da Urve-den o da Âişe-den naklen rivâyet etti. Âişe şöyle dedi: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) hastalığında bana şöyle buyurdu: Ebû Bekr-i ve kardeşini çağır da bir yazı yazacağım. Çünkü ben bir arzukeşin temenni etmesinden ve birinin: Ben daha lâyıkım demesinden korkarım. —Halbuki bunu Allah ve mü-minler kabul etmez.— Yalnız Ebû Bekr müstesna!» hadîsin son cümlesi muhtelif şekillerde rivâyet olunmuştur. Kâdî Iyâz: «Bu rivâyetlerin en güzelidir.» demiştir. murad şudur: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) ölüm döşeğinde iken yerine bir halife bırakmayı düşünmüş bunun için en lâyık Ebû Bekr-i gördüğünden oğlu ile ikisini çağırtarak bu husûsdaki vasiyetini- yazdırmak istemiştir. Buna sebep olarak da çıkması melhuz olan nizâyı göstermiş: «Çünkü ben halife olmaya hevesli bir kimsenin halife ben olacağım demesinden yahut birinin bu hak benimdir diye iddia etmesinden korkarım. Böyle bir iddiaya Allah ve mü-minler razı değildir. Yalnız Ebû Bekr müstesna. Bu husûsda o hak iddia ederse onu Allah da mü-minler de kabul eder.» demiştir. diyor ki: «Bu hadîsde Ebû Bekri Sıddîk’ın faziletine açık delil vardır. Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) vefatından sonra vuku bulacak bâzı şeylere işaret buyurmuş; müslümanlarm Ebû Bekr-den başka kimsenin hilâfetini kabul etmeyeceklerini haber vermiş ve bunların hepsi olmuştur.»