6355-) Bize Mansûr b. Ebi Müzahim rivâyet etti. ki): Bize İbrahim (yani İbn Sa-d) rivâyet etti. H. Hasen El-Hulvanî ile Abd b. Humeyd de rivâyet ettiler. Abd: Ahheranî Hasan ise: Haddesena tâbirlerini kullandılar. (Dediler ki): Bize Ya-kub — Bu zat İbn İbrahim b. Sa-d-dır — rivâyet etti. ki): Bize babam Sâlih-den o da İbn Şihab-dan naklen rivâyet etti. ki): Bana Abdulhamid b. Abdirrahman b. Zeyd haber verdi. Ona da Muhammed b. Sa-d b. Ebî Vakkas haber vermiş ki babası Sa-d şunu söylemiş: Ömer Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)-in yanına girmek için izin istedi. Onun yanında Kureyş-den bir takım kadınlar vardı. Kendisi ile yüksek sesle konuşuyor ve ondan çok şeyler istiyorlardı. Ömer izin isteyince kalkarak perdeye koştular. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) de ona izin verdi. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) gülüyordu. Ömer; Allah yaşını güldürsün ya Resûlallah! dedi. Bunun üzerine Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem): benim yanımda olanlara şaştım senin sesini İşitince perdeye koştular » dedi. Ömer: Ya Resûlallah! Onların çekinmesine sen daha lâyıksın! dedi. Sonra (kadınlara dönerek): Ey nefislerinin düşmanları Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’den çekînmîyorsunuz da benden mi çekiniyor sunuz? dedi. Kadınlar: Evet! Sen Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’den daha sert ve şahinsin dediler. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem): yed-i kudretinde olan Allah-a yemin olsun ki şeytan sana bir caddede rastlamış olsa mutlaka senin tuttuğun caddeden başkasını tutardı.» buyurdular.