6361-) Bize bu hadîsi Muhammed b. Müsennâ ile Ubeydullah b. Saîd le rivâyet ettiler. (Dediler ki): Bize Yahya (bu zat Kattan-dır) Ubeydullah-dan bu isnadla Ebû Üsame-nin hadîsi mânâsında rivâyette bulundu. Şunu da ziyade etti: «Artık onların cenaze namazını kılmaktan vazgeçti -dedi.» hadîsi Buhârî «Cenâiz» ve «Tefsir» bahislerinde tahric etmiştir. b. Übeyy münafıklardandır. Babasının adı Übeyy annesinin adı Selû1-dur. Abdullah her ikisine birden nisbet edilmiş kendisine Abdullah b. Ubey b. Selûl denilmiştir. Oğlu Abdullah Ashâb-ı kirâmdandır. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’in gömleğini vermesi oğlu Abdullah-ın hatırını kırmamak içindir. Bâzılarına göre babasına bir mükâfat olmak üzere vermiştir. Çünkü Bedir harbinde Hazret-i Abbâs esir edildiği rakit ona bir gömlek giydirmişti. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)-in gömleğini vermesine bunların ikisi de hattâ kavmu kabilesinin müslüman olması emeli de sebep teşkil edebilir. Çünkü Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)-in: Allah huzurunda benim gömleğim bir fayda temin edecek değildir. Ama ben bununla onun kavminden bin kişinin müslüman olmasını ümid ederimj» buyurduğu rivâyet olunur. Bu meselede Hazret-i Ömer dinde sertlik ve münafıklara şiddet göstermek taraftarıydı. Resûliîllah (sallallahü aleyhi ve sellem) ise az çok dinle alâkası olanlara şefkat ve kavmu kabilesinin müslüman olmasını temin edecek yatıştırma hareketini tasvib etmişti. Onun yaptığı iki şeyin en güzeli idi. Fakat Teâlâ Hazretleri bundan böyle münafıkların cenazesini kılmamasını onlara dua etmemesini emreden âyetini indirdi. Bu suretle Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) de bu fiiline son verdi. şerîf Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)’in büyük ahlâkına-delildir. Çünkü kendisine eziyet eden bir münafığa gömleğini kefen etmek suretiyle iyilikte bulunmuş; onun için Allah-dan mağfiret dilemiştir. Bu hadîs münafıkların üzerine cenaze namazı kılmanın ve onlara istiğfarda bulunmanın haram olduğuna delildir.