6363-) Bize Abdulmelik b. Şuayb b. Leys b. Sa-d rivâyet etti. ki): Bana babam dedemden rivâyet etti. Bana Ukayl b. Hâlid İbra şihab-dan o da Yahya b. Saîd b. Âs-dan rivâyet etti. Ona da Saîd b. Âs haber vermiş; ona da Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)-in zevcesi Âişe ile Osman rivâyet etmişler ki: Ebû Bekr Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)-in yanına girmek için izin istemiş. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) Âişe-nin çarşafına bürünmüş olarak döşeğinin üzerine uzanmış imiş. Kendisi o halde iken Ebû Bekr-e izin vermiş ve onun hacetini görmüş sonra o gitmiş. Bilâhare Ömer izin istemiş. Aynı halde ona da izin vermiş ve onun da hacetini görmüş. Sonra Ömer gitmiş. Osman ki: Sonra yanına girmek için ben izin istedim. Hemen oturdu. Âişe-ye de: üzerine topla!» dedi. Ben de hacetimi gördüm. Sonra ayrıldım. Bunun üzerine Âişe: Ya Resûlallah! Acep neden Osman-dan endîşe ettiğin gibi Ebû Bekr-le Ömer (radıyallahü anhüma-dan da endişe ettiğini görmedim! demiş. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem): Osman utangaç bir zattır. Ona bu halde girmek için izin versem hacetini bana ulaştıramiyacağından korktum!» buyurmuşlar.