6365-) Bize Muhammed b. Müsennâ El-Anezî rivâyet etti. ki): Bize İbn Ebî Adiy Osman b. Giyas-dan o da Ebû Osman En-Nehdî’den o da Ebû Mûsa-l-Eş-arî-den naklen rivâyet etti. (Şöyle dedi): Bin defa Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) Medine-nin bahçelerinden birinde dayanmış olduğu halde yanındaki bir değneği su ile çamur arasına dikmeye çalışırken aniden bir adam kapıyı çaldı. üzerine Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) Ve onu cennetle müjdele!» buyurdular. Bir de baktık Ebû Bekr-miş. Ben ona kapıyı açtım. Ve kendisini cennetle müjdeledim. Sonra başka bir zat kapının açılmasını istedi. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) (yine): Ve onu cennetle müjdele!» buyurdular. Ben (kapıya) gittim. Bir de baktım Ömer-miş. Ona da kapıyı açtım ve kendisini cennetle müjdeledim. Sonra başka bir zat kapıyı çaldı. (Bu sefer) Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) oturdu. Ve: da onu başa gelecek bir musibet şartıyle cennetle müjdele!» buyurdular. (Kapıya) gittim. Bir de baktım (gelen) Osman b. Affan-mış. Ona da kapıyı açtım. Ve kendisini cennetle müjdeledim. Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)’in dediğim de söyledim. Osman: Allah-ım sabır! Yahut yardım dilenecek (merci) Allah-dır dedi.