6369-) Bize Hasen b. Ali El-Hulvâni ile Ebü Bekr b. İshâk rivâyet ettiler. (Dediler ki): Bize Saîd b. Ebî Meryem rivâyet etti. ki): Bize Muhammed b. Ca-fer b. Ebî Kesir rivâyet etti. ki): Bana şerik b. Abdillah b. Ebî Nemr Saîd b. Müseyyeo-den o da Ebû Mûsa’l-Eş-arî-den naklen haber verdi. Ebû Mûsa şöyle dedi: Bir gün Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) bir haceti için Medine-de bir bahçeye çıktı. Ben de izinden çıktım... hadîsi Süleyman b. Bilâl-in hadîsi mânâsında hikâye etmiştir. Bu hadîsde şunu da anmıştır: «İbn Müseyyeb dedi ki: Ben bunu onların kabirlerine yordum.-Üçü şurada toplanacaklar. Osman ayrılacak.» hadîsi Buhârî «Fedâilü Ashabi-n-Nebi» ve «Fiten» bahislerinde tahric etmiştir. Bahçe demektir. Esas itibariyle altın ve gümüş gibi milk edinilen şeylerdir. Sonra kıymeti olan her maddeye mal denilmiştir. Arablarca mal denilince ekseriyetle deve kasdedilir. Burada maldan murad bahçelerdir. Erîz: Yerinde de görüldüğü vecihle Medine-de Kûba-ya yakın bir su kuyusudur. Hazret-i Osman-ın parmağından Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)-in yüzüğü bu kuyuya düşmüştü. Kuyunun etrafına taştan veya ağaçtan çevrilen çemberdir. Aslında yüksek yer demektir. Ebû Bekr-le Ömer’in bu kuyuya ayaklarını sarkıtmaları Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)-e uymak ve onun rahatını bozmamak içindir. Çünkü onun gibi oturmasalar ihtimal onlardan utanır. Ve ayaklarını kuyudan çıkarırdı. Saîd b. Müseyyeb-in: «Ben bunu kabirlerine yordum» sözü doğru bir firasetdir. Yani üçünün bir arada oturmasını Öldükten sonra üçünün bir yere defnedileceklerine Hazret-i O sman-in karşılarına oturmasının da vefatından sonra onlardan ayrı fakat karşılarına gelen bir yere defnedileceğine yormuştur ki bunda tamamıyle haklı olduğunu vukuat göstermiştir. Bugün Hazret-i Ebû Bekr-le Ömer Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)-in iki tarafında Mescid-i Nebevî-de Hazret-i Osman ise onların karşılarına düşen «El-Bâki-» kabristanında medfun-durlar.