6410-) Bize İbn Ömer rivâyet etti. ki): Bize Süfyân Ubeydullah b. Ebî Yezid-den o da Nâfi- b. Cübeyr b. Mut-im-den o da Ebû Hüreyre-den naklen rivâyet etti. (Şöyle dedi): Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)-le birlikte günün bir kısmında sokağa çıktım. O benimlen konuşmuyor. Ben de onunla konuşmuyordum. Nihayet Benî Kaynuka Pazarına geldi. Sonra ayrıldı gitti. Ve Fâtıme-nin evine gelerek: burada mı? Ufaklık burada mı?» diye sordu. Hasan-ı kastediyordu. Anladık ki annesi onu tertemiz yıkayıp giydirmek ve boynuna güzel kokulu gerdanlık takmak için alıkoymuş. Çok geçmeden koşarak geldi. Ve birbirlerine sarmaştılar. Bunun üzerine Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem): Ben bunu seviyorum. Onu sen de sev! Onu seveni de sev!» diye dua buyurdular. hadîsi Buhârî «Kitâbu’l-Büyu-» ile «Kitâbu-l-Libas»-da; Nesâî «Kitâbu-l-Menâkıb»-de; İbn Mâce «Sünnet» bahsinde muhtelif râvilerden tahric etmişlerdir. Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)-in yolda Ebû Hüreyre ile konuşmaması ihtimal vahy veya başka bir hususa dair düşündüğünden Ebû Hüreyre-nin konuşmaması ise hürmet ve tevkîrindendir. Ashâb-ı kirâmın âdetleri bu idi. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) de konuşmak için neşat görmezlerse hürmeten onlar da susarlardı. Lügatte alçak köle pisT ahmak ve sıpa gibi birçok mânâlara gelirse de burada bu mânâların hiç biri murad değildir. Burada ondan küçük kastedilmiştir. Zâten Benî Temîm-in lehçesinde lükâ- küçük demektir. Bilâl b. Cerîre bu kelimenin mânâsı soruldukta: «Bizim lehçemizde lükâ- küçük demektir.» cevâbını vermiştir. Karanfil misk ve öd ağacı gibi şeylerden yapılan ve çocukların boynuna takılan gerdanlıktır.