6441-) Bize bu hadîsi Ebû Küreyb rivâyet etti. ki): Bize Ebû Üsame rivâyet etti. H. Züheyr b. Harb da rivâyet etti. ki): Bize Cerir rivâyet etti. H. İbn Nümeyr dahi rivâyet etti ki): Bize Muhammed b. rivâyet etti. râvilerin hepsi Hişâm-dan bu isnadla rivâyette bulunmuşlardır. Derir-in hadîsinde: onun evinde kızlarla oynardım. Bunlar oyuncaklardı.» demiştir. hadîsi Buhârî «Kitâbu’l-Edeb»-de tahrie etmiştir. kızlardan murad oyuncaklardır. Maamafih Dâvûdî: timal ki (bağ maa) manasınadır. (Ve benat)-dan murad kızlardır diyor. Hazret-i Âişe-nin arkadaşları da gelir beraberce bebek oyunu oynarlarmış. Âişe (radıyallahü anha) o zaman henüz baliğ değilmiş. Bazıları bu hadîsle istidlal ederek kız çocuklarının bebek oyununa cevaz vermişler; haram kılman suretlerden bunun tahsis edildiğini söylemişlerdir. Saadî Iyâz buna cezmen kail olmuş ve cumhûr-u ulemânın kavli olmak üzere nakletmiştir. Ulemâ buna kızları küçükten ev işlerine alıştırmak ve çocuk bakmağa öğrenmelerini sağlamak için cevaz vermişlerdir. Onlara göre bebek oyuncaklarını alıp satmak da caizdir. Bir takımları bu hükmün neshedildiğini söylemişlerdir. İbn Battal buna tarafdardır. İbn Cevzî bu ruhsatın suretler haram kılınmazdan önce ve Hazret-i Âişe-ye mahsûs olduğunu kat-iyetle ifade etmiştir. Hattabî de şunları söylemiştir: «Bebeklerle oynamak hakkında tehdid vâ-rid olan sair suretlerle eğlenmek gibi değildir. Hazret-i Âişe o zaman henüz baliğ olmadığı için kendisine bu hususta ruhsat verilmiştir.» Mâlik kukla ve bebek satışını kerih görmüştür. Ancak bu kerahet kız çocuklarının oynamasına değil bebek satanların onu bir sanat ve kazanç vesilesi yapmasına hamledilmiştir. Hadîs-i şerif Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)-in çocuklara karşı gösterdiği lütf ve merhamete delildir.