6468-) Bize Ebû Bekr b. Ebî Şeybe ile Abdullah b. Nümeyr Zeke-liyya-dan rivâyet ettiler. H. İbn Nümeyr de rivâyet etti. ki): Bize babam rivâyet etti. ki) ; Bize Zekeriyya Miras-dan o da Âmir-den o da Mesrûk-dan o da Âişe-den naklen rivâyet etti Âişe şöyle dedi: Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)’in kadınları toplandı. Onlardan hiç birini bırakmadı. Derken Fâtıme yürüyerek geldi. Yürüyüşü sanki Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’ia yürüyüşü idi. (Ona): kızım!» dedi ve sağına yahut soluna oturttu. Sonra kendisine bir söz fısıldadı. Fâtıme de ağladı. Sonra ona bir şeyler fısıldadı bu sefer güldü. Kendisine: Niye ağlıyorsun? dedim Ben Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’in sırrını ifşa edemem! Cevâbını verdi. Ben bugünkü gibi kedere daha yakın bir sevinç görmedim dedim. Ağladığı vakit Fâtıme-ye: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) konuşmak için bizi bırakıp seni seçti sonra bir de ağlıyorsun dedim. Ve Ona ne söylediğini sordum. Fâtıme (yine): Ben Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’in sırrını ıfsâ edemem dedi. Nihayet o vefai edince kendisine sordum: — Cibrîl-in her sene bir defa ona gelerek Kur-ân-ı arze-derdiğini; o sene iki defa arzettiğini söylemişti: ecelim gelmiş görüyorum. Ailemden bana ilk katılacak sensin! Ben senin İçin ne iyi selefim.» demişti. Ben de bunun için ağlamıştım. Sonra baha tekrar fısıldayarak: mü-min kadınlarının yahut bu ümmetin kadınlarının hanımefendisi olmana razı değil misin?» demişti. Ben de buna gülmüştüm dedi. hadîsi Buhârî «Kitâbu’l-istizan»‘ın birkaç yerinde muhtasar bir yerinde de mufassal olarak tahric etmiştir. bu hâdisenin Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)’in hastalığı şiddetlendiği vakit Hazret-i Âişe-nin evinde geçtiğini kaydetmiştir. (sallallahü aleyhi ve sellem)’in Hazret-i Fâtıme-ye kendinden sonraya kalacağını ve ailesi içinden yanına ilk gelenin de o olacağını bildirmesi birer mucizedir. Nitekim Öyle de olmuştur. Cibrîl-in Kur-ân-ı arzetmesinden murad mukabeledir. Yani Kur-ân-ı o okur Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) dinlerdi. Ba-zan da Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) okur Cibrîl dinlerdi. Bu bir nevi kontroldü. Hadîsin bir rivâyetinde râvi şek ederek: «Senede bir veya iki defa Kur-ân-ı arzederdi.» demiştir. Doğrusu bir defa olmasıdır. Nitekim diğer rivâyetler de öyledir. Iyâz-ın beyânına göre Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) Hazret-i Cibrîl-in o sene âdeti hilâfına iki defa mukabeleye gelmeşinden ecelinin yakm olduğunu anlamıştır. Sair senelere nisbetle o sene vahiy daha fazla gelmiş; Teâlâ Hazretleri dinini tamamlamıştır. Selef önce giden manasınadır. Burada murad âhirete evvelâ ben gideceğim sonra sen geleceksin demektir