6486-) Bize İshâk b. İbrahim El-Hanzalî rivâyet etti. ki): Bize Abde b. Süleyman haber verdi. ki): Kize A-meş Şekîk-den o da Abdullah-dan naklen rivâyet etti ki: Abdullah Şöyle dedi: kim bir şeyi gizlerse kıyâmet gününde gizlediği şeyle gelir." Sûre-i Âl-i Imran Âyet: 161. Sonra şunları söylemiş: Bana kimin kıraati üzere okumamı emredersiniz. Gerçekten ben Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’e yetmiş küsur sûre okumuşumdur. Ve gerçekten Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’in ashabı bilirler ki ben Allah-ın kitabını onların en iyi bileniyim. Kendimden daha iyi bilen birini bilsem mutlaka ona giderdim. ki: Sonra beh Muhammed (sallallahü aleyhi ve sellem)-in ashabının halkalarında oturdum. Ama bunu ona reddeden ve kendisini ayıplayan birini işitmedim. Bu hadîsi Buhârî ile Nesâî «Fedâilü-l-Kur-ân» bahsinde tahric etmişlerdir. buradaki rivâyeti muhtasardır. İbn Mes-ud (radıyallahü anh)-ın: «Bana kimin kıraati üzere okumamı emredersiniz?» sözünden itibaren hazfler yapılmıştır. Hadîsin mânâsı şudur: Hazret-i Abdullah İbn Mes-ud-un Mushaf-ı Cumhûrun mushafanı uymuyordu. Arkadaşlarının mushafları da onun mushafı gibiydi. Halk bunu kabul etmediler. Ve İbn Mes-ud-a kendi mushafım terkedip cumhûrun mus-hafına uymasını emrettiler. Hattâ yakmak için mushafım istediler. Bunu başkalarına da yapmışlardı. İbn Mes-ud razı olmadı. Ve arkadaşlarına: «Mushaflarımzı gizleyin. Her kim gizlerse kıyâmet gününde gizlediği şeyle gelir. Yani; siz mushaflarımzı gizlerseniz kıyâmet gününde onlarla gelirsiniz. Bu şeref de size yeter.» dedi. Sonra red ve inkâr yoluyla: «Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’in ağzından aldığım mushafı-mı bırakıp da kimin kıraatini almamı emrediyorsunuz.» dedi.