6550-) Bize Abdül-Melik b. Şuayb b. Leys rivâyet etti. ki): Bana baham dedemden rivâyet etti. ki): Bana Halid b. Yezid rivâyet etti. ki): Bana Saîd b. Ebî Hilâl Umara b. Gaziyye’den o da Muhammed b. İbrahim-den o da Ebû Seleme b. Abdirrahman’dan o da Âişe-den naklen rivâyet etti ki Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem): hicvedin çünkü bu onlara ok atmaktan daha ağır gelir.» buyurmuş ve İbn Revaha-ya haber göndererek: «Onları hicvetl» demiş. O da Kureyş-i hicivde bulunmuş fakat Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)-i razı edememiş Bunun Üzerine Ka-b b. Mâlik-e daha sonra Hassan b. Sâbit-e haber göndermiş. Hassan onun yanına girince: Sizin için kuyruğu ile çarpan bu arslana (haber) göndermeniz zamanı gelmiştir demiş. Sonra dilini çıkararak onu oynatmağa başlamış ve: Seni Hak (din) ile gönderen Allah-a yemin ederim ki onları dilimle deri parçalar gibi parçalayacağım! demiş. Bunun üzerine Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem): etme! Çünkü Ebû Bekr Kureyş-in neseblerini en iyi bilen kimsedir. Benim de onlar arasında nesebim var. Tâ ki senin için benim nesebimi hülâsa etsin.» buyurmuş. Hassan hemen ona gitmiş sonra dönerek: Ya Resûlallah! Bana senin nesebini hülâsa etti. Seni hak (din) ile gönderen Allah-a yemin ederim ki seni onlardan hamurdan kıl çeker gibi çekip çıkaracağım demiş. şunu söylemiş: Bunun üzerine Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)-i Hassân-a: Allah ve Resûlü namına müdafaada bulundukça hiç şüphesiz Ruhu-l-Kudüs seni te-yide devam edecektir!» buyururken işittim. şunu da söylemiş: Ben Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)-i: onları hicvetti ve hem şifa verdi hem şifa buldu.» buyururken işittim. Şöyle dedi: Muhammed-i hicvettin. Ben de onun nâmına çevab veriyorum. Bunda Allah katında mükâfat vardır. Sen Muhammed-i nezih mütteki Resûlüllah ahlâkı vefakârlık olduğu halde hicvettin. Hiç şüphe yok ki babam onun babası ve benim ırzım Muhammed-in ırzını sizden korumak için muhafızdır. Eğer atlar;mızi Kedâ yolunun iki tarafından toz kaldırırken görmezseniz kızcağızımı kaybedeyim. O atlar üzerinize gelirken gemlerini çekerler. Sırtlarında ince mızraklar vardır. Atlarımız pek hızlı koşarlar. Kadınlar baş örtüleriyle onların tozlarını alırlar. Şayet bizden yüz çevirirseniz ömre yaparız. Fetih müyesser olur. Perde de kalkar. Aksi takdirde Öyle bir günün çarpışması için sabredin ki o günde Allah dilediğini aziz kılar. Allah: Ben hakkı söyleyen bunda hiç bir gizlilik olmayan bir kul gönderdim demiştir. Allah: Ben bir ordu hazırladım ki onlar maksatları düşmanla karşılaşmak olan ensârdır buyurmuştur. Bizler için ma-d-dan (yani Kureyş-den) her gün ya sövmek ya harb yahut hiciv vardır. Ama Resûlüllah-ı sizden hicvedenle medhedip yardımında bulunan müsavidir. Allah-ın Resûlü Cibrîl aramızdadır. Rûhu-l-Kudüs-ün hiç bir dengi yoktur. hadîsi Buhârî muhtasaran «Menâkıb» «Megâzî» ve «Edeb» bahislerinde tahric etmiştir. (sallallahü aleyhi ve sellem)’in müşrikleri hicvettirmesinden maksat müşrikleri kahretmektir. Ccnâb-ı Hak küf fara karşı sert davranmayı ve cihâdı emretmiştir. Bu hiciv onlara harbte atılan oklardan da ağır gelmiş; çantalarına ot tıkamıştır. Bundan dolayı küffarı hiciv mendûb olmuştur. Yalnız harbte olduğu gibi burada da hicve evvelâ küffârm başlamasını beklemelidir. Zira müslümanlarm başlaması küffânn İslâm dinine ve müslümanlara sövmelerine sebep olur. Bu ise nass-ı Kur-ân-la menedilmiştir. Teâlâ Hazretleri: başkasına ibâdet edenlere sövmeyin ki onlar da hiç bir bilgileri olmadığı halde (yerlerinden) sıçrayarak Allah-a sövmesinler!" Sûre. buyurmuştur. Bunda bir de müslümanlarm dillerini fuhşiyata alışmaktan korumak vardır. Mamafih zaruret varsa hicve müslümanlar da başlayabilir. Hassan kendini kükremiş arslana dilini de onun kuyruğuna benzetmiştir. Arslan kızdığı vakit kuyruğun sağa sola çarpar. Buna işaretle o da dilini çıkararak iki tarafa hareket ettirmiştir. (sallallahü aleyhi ve sellem)’in: hem şifâ verdi hem şifâ buldu.» sözünden murâd; hem mü--minlere şifâ verdi yani onları memnun etti. Hem de İslâm-ı ve müslümanları müdâfaa etmek suretiyle kendi gönlü rahat oldu demektir. Mekke-nin yukarısındaki dağ yoludur. Aşağısındaki yolun ismi de Küdâ-dır. şarihlerinden Übbi-ye göre Hazret-i Hassan bu hicvi Mekke-nin fethinden önce Hudeybiye ömresinde müslümanlar Kâ-be-yi tavafdan men edildikleri vakit yapmıştır. İbn Hişâm’ın kavli de budur. şerif kendilerine emân verilmemiş olan küffârı hicvetmenin caiz olduğuna ve Hazret-i Hassân-ın faziletine delildir.