6551-) Bize Amru-n-Nâkıd rivâyet etti. ki): Bize Ömer b. Yûnus El-Yemâmî rivâyet etti. ki): Bize İkrime b. Ammar Ebû Kesir Yezid b. Abdirrahman-dan rivâyet etti. ki): Bana Ebû Hüreyre rivâyet etti. ki): Annem-i İslâm-a davet ediyordum. Kendisi müşrik idi. Bir gün onu davet ettim de bana Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) hakkında hoşlanmadığım sözler işittirdi. Bunun üzerine ağlayarak Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)-e geldim: Ya Resûlallah! Ben annemi İslâm-a davet ediyordum da kabulden çekiniyordu. Bugün kendisini yine davet ettim; bana senin hakkında hoşlanmadığım sözler işittirdi. İmdİ Ebû Hüreyre-nin annesine hidâyet vermesi için Allah-a duâ et! dedim. Bunun üzerine Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem): Ebû Hüreyre-nin annesine hidâyet veri» diye duâ etti. Ben Nebiyyallah (sallallahü aleyhi ve sellem)’in duasına sevinerek çıktım. (Eve) gelerek kapıya dayandığımda onun kapalı olduğunu gördüm. Derken annem ayak seslerimi işitti ve: Yerinde dur ey Ebû Hüreyre! dedi. Bir de suyun şırıltısını işittim. Annem yıkandı gömleğini giydi. Acele baş örtüsünü sardı. Arkacığından kapıyı açtı. Sonra şunu söyledi: Yâ Ebâ Hüreyre! Ben Allah-dan başka ilâh olmadığına şehâdet ederim. Muhammed-in onun kulu ve Resûlü olduğuna da şehâdet ederim. Ben hemen Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’e döndüm. Sevincimden ona ağlayarak geldim: Ya Resûlallah müjde! Allah senin duanı kabul etti ve Ebû Hüreyre-nin annesine hidayet verdi dedim. Bunun üzerine Allah-a hamdü sena etti. Ve hayırlı sözler söyledi. Ya Resûlallah! Annemle beni mü-min kullarına onları da bize sevdirmesi için Allah-a duâ et! dedim. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem): Şu kulcağızını —yani Ebû Hüreyre-yi— ve annesini mü-min kullarına mü-minleri de bunlara sevdir!» diye duâ etti. Artık yaratılmış hiç bir mü’min yoktu ki beni işitsin veya görsün de benî sevmemiş olsun.