6556-) Bize Abdullah b. Abdirrahman Ed-Dârimî de rivâyet etti. ki): Bize Ebû-l-Yemân Şuayb-dan o da Zührî-den naklen haber verdi. ki): Bana Saîd b. Müseyyeb ile Ebû Seleme b. Abdirrahman haber verdiler ki Ebû Hüreyre: «Siz Ebû Hüreyre-nin Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’den çok hadîs rivâyet ettiğini söylüyorsunuz...» demiş. Râvi yukarkilerin hadîsi gibi rivâyet etmiştir. hadîsi Buhârî «Kitâbu’l-Buyû-» «Kitâbu’l-ilim» ve «Kitâbu-l-i-tisâm»-da tahric etmiştir. Ebû Hüreyre-nin ismi ve künyesi hakkında kitabımızın baş taraflarında tafsilât vermiştik. İsmi hakkında pek çok ihtilâf olunmuşsa da Abdurrahman b. Sahr olduğu tercih edilmiştir. Sahîh kavle göre hicretin elli dokuzuncu yılında yetmiş sekiz yaşında olduğu halde Medîne-de vefat ederek «El-Bakî» nâmındaki kabristana defn olunmuştur. (sallallahü aleyhi ve sellem)’den beşbinüçyüzaltmışdört (5364) hadis rivâyet etmiş ki ashâb-ı kirâmdan bu kadar hadîs rivâyet eden veya bu adede yaklaşan başka bir kimse yoktur. Hazret-i Ebû Hüreyre çok hadis rivâyet etmasinin sebebini anlatırken: -Varılacak yer Allah-ın huzurudur.» diye söze başlamıştır ki bundan maksadı: Ben kasden yalan söyledimse beni hesaba çekecek hakkımda kim sûizanda bulunursa onu da hesaba çekecektir demektir. Kastalânî-ye göre bu sözün mânâsı: Siz rai inkârınızda haklı yoksa ben mi çok hadîs rivâyet etmekte haklı olduğumu kıyâmet gününde göreceksiniz demektir. Bu söz bir itiraz cümlesidir. Ve bu şekilde te-vîli zarurîdir. Çünkü Mev-ıd kelimesi iaroi zaman ismi mekân ve maadan mîmî olarak kullanılır. Halbuki Allahü teâla-ya bunların hiç birini ıtlak etmek doğru değildir. Âişe Ebû Hüreyre-nin bir meclisde çok hadîs rivâyet etmesine şaşmış; namazda olmasa Ebû Hüreyre-ye red ve inkârda bulunacağını söylemiştir. serdetmek arka arkaya sıralayıp ara vermeden rivâyet etmektir El çarpmak manasınadır. Pazarlık edenler şiddetle ellerini birbirlerinin ellerine çarparak «Var hayrım gör!» dedikleri için bu aözle alışverişten kinaye yapılmıştır. Âişe-nin kıldığı nafilenin kuşluk namazı olduğu söylenir. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)-in Hazret-i Ebû Hüreyre-nin annesi hakkındaki duasının derhal kabul edilmesi Ebû Hüreyre’nin cübbesini yaması ve bir daha bellediğini kat-iyyen unutmaması birer nübüvvet nişanesi birer mucizedir. hadîsler Hazret-i Ebû Hüreyre-nin faziletine ve bir nimet karşılığında Allah-a hamd gerektiğine delildirler.