6557-) Bize Ebû Bekr b. Ebî Şeybe ile Amru-n-Nâkıd Züheyr b. Harb İshâk b. İbrahim ve İbn Ebî Ömer rivâyet ettiler. Lâfız Amr-un’dır. İshâk: Ahberanâ; ötekiler ise ; Haddesenâ tâbirlerini kullandılar. (Dediler ki): Bize Süfyân b. Uyeyne Amr-dan o da Hasen b. Muhammed-den naklen rivâyet etti. ki): Bana Ubeydullah b. Ebî Râfi- —ki bu zât Ali-nin kâtibidir — haber verdi. ki): Ali (radıyallahü anh)-l şunu söylerken işittim: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) beni Zübeyr-i ve Mikdâd-ı gönderdi ve: bahçesine gidin! Orada bir câriye var beraberinde de bir mektup. O mektubu ondan alın!» buyurdu. Hemen allarımızı koşturarak yola koyulduk. Birden kadın karşımıza çıktı: Mektubu çıkar! dedik. Bende mektub yok! dedi. Yâ bu mektubu çıkarırsın yahut elbiseleri bırakırsın! dedik. Bunun üzerine örülü saçlarının arasından mektubu çıkardı. Bİz de onu Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’e getirdik. Bir de ne görelim mektup da Hâtib b. Ebi Beltea-dan Mekkeli müşriklerden bazı kimselere hitah ediliyor. Onlara Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’in bâzı işlerini haber veriyor. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem): Hâtıb! Bu ne?» dedi Hâtıb ; Üzerime varmakta acele etme ya Resûlüllah! Ben Kureyş-e bitişik bir kimse idim. (Süfyân: Onların müttefiki idî; ama kendilerinden değildi demiş.) Seninle beraber bulunan muhacirlerden onlara akraba olanlar vardı. Bu karabet sebebiyle ailelerini himaye ediyorlardı. Benim neseb cihetinden onların arasında yakınım olmayınca onlardan dost edinip onunla akralamı himaye etmelerini arzu ettim. Bunu küfür etmek veya dinimden dönmek için yapmadım. Müslüman olduktan sonra küfre razı olduğum için de yapmadım dedi. Bunun üzerine Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem): söyledi!..» dedi. Ömer ise: Bana müsaade buyur ya Resûlallah! Şu münafığın boynunu vurayım dedi. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem): o Bedr-de bulunmuştur. Ne biliyorsun ola ki Allah Bedr gâzilerinin hallerine vâkıf olmuş da: "Dilediğinizi yapın! Sizi affettim" buyurmuştur.» dedi. Allah (azze ve celle); iman edenler! Benim düşmanımla sîzin düşmanınızı dost edinmeyin!" Sûre-i Mümtehıne Âyet: 1. âyetini indirdi Bekr-le Züheyr-in hadîslerinde âyet zikredilmemiştir. İshâk ken-rivâyetinde onu Süfyân’ın tilâveti olarak nakletmiştir.