6576-) Bize Muhammed b. Müsennâ ile Muhammed b. Beşşâr rivâyet ettiler. Lâfız İbn Müsennâ-nındır. (Dediler ki): Bize Muhammed b. Ca-fer rivâyet etti. ki): Bize Şu-be haber verdi. ki): Katâde-yi Enes b. Mâlik-den rivâyet ederken dinledim ki Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem): yok ki ensâr benim midem ve dolabınıdır. Gerçekten insanlar çoğalıp azalacaklardır. Binâenaleyh siz onların İyilik edenlerinden kabul edin! Kötülük edenlerinden affeyleyin!» buyurmuşlar. rivâyetleri Buhârî «Kitâbu-l-Meğâzî» «Kitâbu-Menâkıbi-l-Ensâr» ve «Kitâhu-t-Tefsir»-de tahric etmiştir. Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) gelen kadın ya Ümmü Süleym gibi bir mahremi idi yahut buradaki başbaşa kalmaktan murâd; herkesin göreceği- bir yere çekilerek kadının gizli bir şeyler sor-masıdır. Mutlak surette halvet değildir. Çünkü hiç kimsenin görmediği "bir yerde ecnebi bir kadınla başbaşa kalmak haramdır. îşkembe veya mide demektir. Kâdî Iyâz: «Kuşun kursağı ne ise insanın kerişi de odur.» demiştir. İçine elbise konan dolap ve benzeridir. (sallallahü aleyhi ve sellem) bu sözleriyle ensârın kendisin-hususiyet ve yakınlıklarını anlatmak istemiştir. Übbî diyor ki: «Bu yakınlığı mide ile temsil etmek onsuz yaşanmıyacağı içindir. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) ben ensârsız olamam demek istemiştir.» (sallallahü aleyhi ve sellem)’in ensârın çoğalıp azalacaklarını haber vermesi mucizelerinden biridir. Onların kötülük edenlerinin affını istemesi had icâb etmeyen kusurlarına râcidir. hadîsler ensârı kirâmın faziletlerine delildirler.