6597-) Bana bu hadîsi Haccâc b. Şâir de rivâyet etti. ki): Bize Ebû Dâvud Et-Tayâlisî rivâyet etti. ki) Harb b. Şeddâd Yahya-dan rivâyet etti. ki): Bana Ebû Seleme rivâyet etti. ki): Bana İbn Ömer rivâyet etti. ki): Ben Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’i şöyle buyururken işittim... yukarkilerinin İbn Ömer-den rivâyet ettikleri hadîs gibi rivâyette bulunmuştur. rivâyetleri Buhârî «Kitâbu-l-Menâkıb»-de tahric etmiştir. ile Eşlem kabileleri hakkındaki bu duayı Hazret-i Ebû Zerr-in faziletleri Bâbında da görmüştük. diyor ki: «Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)’in bu iki kabileye duâ etmesi müslümanlığı harbsiz darbsız kendi arzûlariyle kabul ettikleri içindir. Câhiliyyet devrinde Gıfâr kabilesi hacıları soymakla itham olunurdu. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) onlardan bu lekeyi silerek geçmiş suçlarının affolunduğunu bildirmek istemiştir.» Hadîsdeki «Sâleme» fiili harbetmeyip barış içinde yaşadılar manasınadır. Bazıları bunun bir duâ olduğunu bir takımları vâkıi haber verdiğini söylemişlerdir. «Şu cinasın güzelliğine bak! Allah ona mağfiret buyursun! Eşlem! Allah ona selâmet versin!) Kulağa ne kadar tatlı kalbe ne kadar tesirli tekellüfden ne kadar uzak!.. Bu lâtif tesadüflerdendir. Nasıl olmasın hevâdan konuşmayan bir zâttan sâdır olmuştur! Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’in fesahati ulaşılmaz yüksekliktedir.» diyor. (sallallahü aleyhi ve sellem)-in Usayye hakkındaki sözleri ihbardır. Bunları duaya hamletmeye imkân yoktur. Bu kabile Bi-ri Maûne hâdisesinde hafızları şehid etmiş böylece hakikaten Allah ve Resûlüne isyanda bulunmuşlardı.