6653-)
Bize Ebû Saîd El-Eşec ile Ebû Küreyb rivâyet ettiler. (Dediler ki): Bize Vekî- A-meş-den rivâyet etti. H. Ubeydullah b. Muâz da rivâyet etti. ki): Bize babam rİ-vâyet etti. H. İbn Müsennâ ile İbn Beşşâr dahi rivâyet ettiler. (Dediler ki): Bize İbn Ebî Adiy rivâyet etti. Bu râviler hep birden Şu’be-detı o da A-meş-den naklen Cerîr ile Ebû Muâviye-nin isnadı ile onların hadîsi gibi rivâyette bulunmuşlardır. Şu-be ile Vekî-in hadîsinde Abdurrahman b. Avf ile Hâlid b. Velîd-in zikri geçmemiştir. hadîsin Ebû Saîd rivâyetini Buhârî «Kitâbu-fedâil-ü Eshab-in-Nebî»-de; Ebû Dâvud ile İbn Mâce «Kitâbu-s-Sünnet»-de; Tirmizî ile Nesâî «Kitâbu-l-Menâkib»-de muhtelif râvilerden tahric etmişlerdir. Ebû Hüreyre rivâyeti hakkında Ebû Ali El-Ceyyânî Şöyle deditir: «Ebû Mesüd-u Dimeşkî bunun vehm olduğunu söylüyor. Doğrusu Ebû Muâviye-nin A-meş-den onun da Ebû Salih-den onun da — Ebû Hüreyre-den değil — Ebû Said-i Hudrî-den rivâyet etmiş olmasıdır. Yahya b. Yahya ile Ebû Bekr b. Ebî Şeybe Ebû Küreyb ve başkaları böyle rivâyet etmişlerdir. Darekutnî-ye bu hadîsin isnadı sorulmuş da: Onu A-meş rivâyet ediyor. Ama ondan muhtelif şekilde rivâyet edilmiştir. Zeyd b. Ebî Ümeyye A-meş-den o da Ebû Salih-den o da Ebû Hüreyre-den naklen rivâyet etmigtir. Ebû Avâne-den de muhtelif şekilde rivâyet edilmiştir. Hadîsi Affân ile Yahya b. Hammad Ebû Avâne-den o da A-meş-den bu gekilde rivâyet etmişlerdir. Müseddid ile Ebû Kâmil ve Şeybân ise Ebû Avâne-den rivâyet etmişler ve Ebû Hüreyre ile Ebû Saîd-den demiglerdir. Nasr b. Ali dahi; Ebû Dâvud ile Haraşî-den onlar da A-meş-den diye rivâyet et-miçtir. A-meş-in rivâyetlerinin doğrusu Ebû Salih-den onun da Ebû Saîd-den rivâyet olunanıdır. Bu hadîsi Zaide Asım-dan o da Ebû Salih-den o da Ebû Hüreyre-den rivâyet etmişse de doğrusu Ebû Salih-in Ebû Saîd-den rivâyet etmiş olmasıdır demiştir.» diyor ki: «Fitnelere karışmış olsun olmasın ashâb-ı kirâma sövmek haramdır; haram kılman kötülüklerdendir. Çünkü onlar müctehiddirler. Sahabenin faziletleri bahsinde izah ettiğimiz gibi onlar . bu harbler hususunda te-vilcidirler. Kâdî Iyâz onlardan birine sövmenin büyük günahlardan sayıldığını söylemiştir. Bizim mezhebimizle cumhûra göre ashaba söven öldürülmez; ta-zir olunur. Mâlikîler’den bazıları Öldürüleceğine kail olmuşlardır.» de görüldüğü vecihle müd okkadan küçük bir ölçektir. Fi-renkler nazarında ise on sekiz litrelik kapdır. Hadîsin mânâsı: Sizden biriniz Uhud dağı kadar altın tasaduuk etse bunun sevabı ashabınıdan birinin yarım müd zahireden kazanacakları sevaba erişemez demektir. Kâdî Iyâz: «Bu da gösterir ki Aşhâb-ı kirâm kendilerinden sonra gelen bütün insanlardan daha faziletlidirler. Onların sadakalarının daha faziletli olması zaruret zamanında ihtiyaç ve sıkıntı içinde oldukları halde - vermelerindendîr. Başkalarının hâli böyle değildir. Onların cihad vesâir tâatları da hep böyle olmuştur...» diyor.
Kaynak: Sahîh-i Müslim Sahabe-nin Faziletleri
Konu: Sahabe Radıyallahü Anhüme Sövmenin Haram Kılınması Bâbı