6686-) Bize Muhammed b. Râfİ- ile Abd b. Humeyd Abdürrazzâk-dan o da Ma-mer-den o da Zührî-den naklen bu isnâdla bu hadîsin mislini rivâyet etmiş ve: «Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’den dinledim.» demiştir. b. Mut-im rivâyetini Buhârî «Kitâbü-l- Edeb»-de; Ebû Dâvûd «Zekât» bahsinde; Tirmizî «Kitâbü-l-Birr»-de muhtelif râvilerden tahrîc etmişlerdir. bahsinde de görüldüğü vecihle bu gibi hadîsler iki suretle te’vil olunurlar. Bunlardan biri: Hiç bir sebep ve şüphe yokken haram olduğunu bile bile kat-ı rahimi helâl i-tikad etmesidir. Böylesi kâfirdir; ebediyyen cehennemde kalacak cennet yüzü görmeyecektir. te-vîl: Cennete ilk girenlerle beraber giremez; cehennemde cezasına kadar azâb gördükten sonra girer. Çünkü sıla-i rahmi inkâr etmemiş; yalnız îcâbmı yapmamakla günahkâr olmuştur. îmânını kurtaran bir kimse er geç mutlaka cennete girecektir.