6725-) Bize Ebû Bekr b. Ebî Şeybe ile Ebû Küreyb rivâyet ettiler. (Dediler ki): Bize Ebû Muâviye rivâyet etti. H. Muhammed b. Eâfi- de rivâyet etti. ki): Bize Abdürrezzâk rivâyet etti. ki): Bize Süfyân rivâyet etti. H. İshâk b. İbrahim dahi rivâyet etti. ki): Bize İsa b. Yûnus ile Yahya b. Abdi-l-Melik b. Ebî Ganiyye haber verdiler. Bu râvilerin hepsi A-meş-den Cerîr-in isnadiyle onun hadîsi gibi rivâyette bulunmuşlardır. Muâviye-nin hadîsinde: Nefsim yed-i kudretinde olan Allah-a yemin olsun! Yeryüzünde hiç bir müslüman yoktur ki... buyurdu.» ziyâdesi vardır. hadîsi Buhârî «Kitâbu-l-Merdâ»-nın bir iki yerinde biraz ziyâde ve noksan farkiyle tahric etmiştir. diyor ki: «Hasta dolaşan kimsenin doktor olmasa bile hastanın elinden tutması hasta dolaşmanın âdabından olabilir:» Bâzılarına göre sıtma demektir. Bir takımları sıtmanın verdiği elem ve titreme olduğunu söjdemişlerdir. önceki babda hastanın yanında hastalığının onu üzecek şekilde ağır veya fena olduğunu söylememek gerektiğine tenbih etmiştik. Burada ise bilâkis Hazret-i Abdullah b. Mes-ud-un bu tenbihin hilâfına konuştuğunu görüyoruz. Fakat onun kiminle konuştuğu düşünülürse hilâfına konuşma olmadığı anlaşılır. Hastalığın ağırlığından bahsedilmemesi hastayı üzeceği ve ye-se düşüreceği içindir. Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) ise bundan müteessir olmazdı. Hastalığının şiddeti söylenince; evet diyerek tasdik etmesi de bunu gösterir. Hastalığının fazla elem vermesi ecrinin kat kat artması içindir. Nitekim bir hadîs-i şeriflerinde: en şiddetli belâya maruz kalanları biz Peygamberleriz sonra evliya daha sonra derece derece suleha gelir.» buyurmuşlardır. sizden iki adamın nevbet geçirdiği gibi şiddetli nevbet geçiriyorum.» buyurması da bunun ecri kat kat artmak için olduğuna işarettir.