6792-) Bana Züheyr b. Harb ile Ebû Ma-n Er-Rakâşî rivâyet ettiler; Lâfız Züheyr-indir. (Dediler ki): Bize Ömer b. Yûnus rivâyet. etti. ki): Bize İkrime b. Ammar rivâyet etti. ki): Bize İshâk b. Ebi Talha rivâyet etti. ki): Bana Enes b. Mâlik rivâyet etti. ki): Ümmü Süleym-in yanında yetim bir kız vardı. Ümmü Süleym Enes-in annesidir. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) bu yetim kızı görerek: sen misin? Hakîkaten büyümüşsün! Yaşın büyümesin!» dedi. Bunun üzerine yetim kız ağlayarak Ümmü Süleym-e döndü. Ümmü Süleym: Sana ne oldu ey kızcağız? diye sordu. Câriye: Nebiyyullah (sallallahü aleyhi ve sellem) bana yaşın büyümesin diye beddua etti. Şimdi artık benim yaşım ebediyen büyümeyecek. Yahut ömrüm uzamayacak! dedi. Süleym acele baş örtüsünü sarınarak hemen çıktı. Ve Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’e rastladı. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) ona: yâ Ummü Süleym?» diye sordu. O da: Nehiyyallah! Sen benim yetim kızıma beddua mı ettin? dedi. «Neymiş o yâ Ummü Süleym?» buyurdular. Ümmü Süleym: Ona yaşı büyümesin ve ömrü uzamasın diye duâ ettiğini söyledi dedi. Bunun üzerine Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) güldü. Sonra şöyle buyurdular: Ummü Süleym! Bilmez misin kir benim Rabbime şartım vardır. Ben Rabbime şart koştum da söyle dedim: Ben ancak bir beşerim. Beşerin razı olduğu gibi razı olur; beşerin kızdığı gibi kızarım. İmdi ümmetimden herhangi biri aleyhine hak etmediği halde duada bulunursam bunu onun için bir temizlik suyu bir zekât ve kıyâmet gününde onu kendisiyle Allah-a yaklaştıracak bir ibâdet yapmalısın dedim.» Ma-n hadîsin üç yerinde de yetime kelimesini ismi tasgirle yü-teyyime okumuştur.