6822-) Bize Muhammed b. Müsennâ rivâyet etti. ki): Bana AbdÜ-s-Samed rivâyet etti. ki): Bize Hemmam rivâyet etti. ki): Bize Katâde Yahya b. Mâlik El-Merâğî-den (bu zât Ebû Eyyûb--dur) o da Ebû Hüreyre-den naklen rivâyet etti ki: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem): kardeşiyle kavga ederse yüzden kaçınsın!» buyurmuşlar. hadîsi Buhârî «Kitâtu’l-Itk»-da tahric etmiştir. hadîsler bir insanı döverken yüzüne vurmaktan sarahaten nehy etmektedirler. Nehyin zahiri yüze vurmanın haram olduğunu gösterir. Bu nehyin sebebi; yüz insanın-güzelliklerini toplayan bir uzuv olmasıdır. Ona vurmak noksanlığına veya çirkinleşmesine sebep olabilir. Çünkü yüz açıktır. Korunması mümkün değildir. Kocanın karısını veya çocuğunu yahut kölesini terbiye için dövmesi hükümde dahildir. Yüze vurmaktan sakınması gerekir. Allah Âdem-i kendi suretinde yaratmıştır...» cümlesi sıfat ha-dîsletindendir. Bu hadîslerin hükmünü iman bahsinde görmüştük. Hulasaten burada da arzedelim ki ulemadan bazılarına göre cümledeki zamir dövülen kimseye aittir. Bu takdirde mânâ: Allah Âdem-i Âdem suretinde yaratmıştır demek olur. Bir takımları zamirin Allah-a râci olduğunu söylemişlerdir. Çünkü hadîsin bazı tariklerinde: teâlâ Âdem-i Rahmanın suretinde yaratmıştır.» denilmiştir. Bu rivâyete bakarak ulemâdan bazıları: «Biz bu cümlenin hak olduğuna iti-kâd eder; te-vîlinden kaçınırız. Cümlenin zahiri mânâsı murad değildir. Onun kendine lâyık bir mânâsı vardır.» demişlerdir. Selefin mezhebi budur. En doğru ihtiyat yolu da budur. Bir takımlarına göre İse Allahü teâlâ-nın tenzihine lâyık şekilde te-vil olunur. Mazirî-nin beyânına göre İbn Kuteybe bu hadîsi zahirî mânâsı üzerine ele almış ve ; «Allahü teâlâ’nın sureti vardır. Fakat başka suretler gibi değildir.» demişse de bu mütalâa-hata ve fasittir. Çünkü suret terkibi ifâde eder. Mürek-keb olan her şey ise hâdisdir. Allahü teâlâ hadis değildir. Binâenaleyh mürekkeb ve musavver de değildir. İbnü Kuteybe-nin sözü: «Allah cisimdir. Ama başka cisimler gibi değildir.» diyen Mücessime fırkasının bâtıl sözüne benzer. Cümledeki zamirin Allah-a izafe edilmesi teşrif ve ihtisas içindir. Nitekim Nâkatullah ve Beytullah gibi terkiblerde de hüküm budur.