6840-) Bize Yahya b. Yahya rivâyet etti. ki): Bize Ebû Bekr b. Şuayb b. Habhâb Ebû’l-Vâzı- Er-Râsibî-den o da Ebû Berzete-l-Eslemî-den naklen haber verdi ki: Ebû Berze şöyle dedi: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem): Ya Resûlallah! Ben bilmiyorum. Olur da sen (dünyadan) gidersin ben senden sonraya kalırım. İmdi bana bir şey lütfet ki onunla Allah bana fayda versin! dedim. Bunun üzerine Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)-. şöyle yap! (Ebû Bekr bunu unutmuştur.) Bir de yoldan ezâ (veren şeyi) gider!» buyurdular. hadîsin Ebû Hüreyre rivâyetini Buhârî «Kitâbul-Ezan» ile «Kitâbu-s-Salât»-da; Nesâî «Kitâbu-s-Salât»-da; Tirmizî «Kitâbu-l-Birr»-de muhtelif râvilerden tahric etmişlerdir. şükür veya teşekkür etmesinden murâd verdiği ihsanını meleklerine bildirmesi yahut sevab vermesidir. hadîsler yol üzerinden gelip geçenlere eziyet veren diken ağaç ag pislik ve İaşe gibi şeyleri giderip temizlemenin faziletine delildirler. İziyet veren şeyleri yoldan gidermenin imanın dallarından biri olduğunu vvelce görmüştük.; Übbî diyor ki: bu ağaç o zatın miîki değilmiş. Birinin milki olup dalları da sarkan ve gelip geçenlere eziyet veren ağacm dallarını yolcular kesebilir. Yahut sahibini davaya verebilirler.» hadîslerde Müslümanlara fayda veren her işin faziletine ve onlara zarar veren her şeyin giderilmesine tenbih vardır.