6856-) Bize Ebû Bekr b. Ebi Şeybe rivâyet etti. ki): Bize İbn İdris rivâyet etti. ki): Bize Şu-be haber verdi. H. Ebû Küreyb de rivâyet etti. ki): Bize İbn İdris rivâyet etti. ki): Bize Şu-be Ebû Imran El-Cevnî-den o da Abdullah b. Sâmit-den o da Ebû Zer-den naklen haber verdi. Ebû Zer Şöyle dedi: Gerçekten dostum (sallallahü aleyhi ve sellem) bana: pişirdiğin vakit suyunu çok koy sonra komşularından bir ev halkına bak ve kendilerine ondan ma-ruf üzere ver!» diye vasiyette bulundu. rivâyetleri Buhârî Ebû Dâvud ve İbn Mâce «Kitâbu’l-Edeb»-de; Tirmizî «Kitâbu-l-Birr»-de muhtelif râvilerden tahric etmişlerdir. mirasçı yapacak sandım...» cümlesinden murad: Bana bu husûsda yakında Allah-dan bir emir getirecek sandım demektir. Bu cümle komşu hakkının şiddetle riâyet ve muhafazasını ifade için mübalâğa mevkiine çıkarılmıştır.-Komşu ismi müslüman kâfir âbid fâsık dost düşman yabancı hemşeri faydalı zararlı akraba ve ecnebi bütün civar halkına şâmildir. Bunların hukuku en yakından başlamak üzere sırayla uzaklara doğru gider. Komşuluğun hududu hakkında ihtilâf vardır. Hazret-i Alî-den bir rivâyete göre birbirinin seslerini duyanlar komşudurlar. Bazıları sabah namazını mescidde birlikte kılanlar komşudur demişlerdir. Hazret-i Âişe-den bir rivâyete göre komşuluk hakkı evin her tarafından kırk haneye kadar devam eder. Evzâî-den de böyle bir kavil rivâyet olunmuştur. Komşuların hakkı herbirine hâline göre muamele yapmak hayır dilemek zarar vermemek lâka irşad ve nasihat etmek gibi şeylerdir. Buradaki emir güzel ah-içindir.