6901-) Bize Osman b. Ebi Şeybe ile Züheyr b. Harb ve İshâk b. İbrahim rivâyet ettiler. Lâfız Züheyr-indir. İshâk: Ahberanâ; Ötekiler: Haddesenâ tâbirini kullandılar. (Dediler ki) ; Bize Cerîr Mânsûr-dan o da Sa-d b. Ubeyde-den. o da Ebû Abdirrahman-dan o da Ali-den naklen rivâyet ettİ. Ali Şöyle dedi: Bakîu’l-Garkad ete bir cenazede idik. Derken yanımıza Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) geldi ve oturdu. Biz de etrafına oturduk. Beraberinde bir âsâ vardı. Başını eğdi. Ve âsâsiyle yeri çizmeye başladı. Sonra şöyle buyurdu: hiç bir kimse ve dünyaya geten biç bir nefis yoktur ki Allah onun cennetden veya cehennemden yerini takdir etmemiş olsun! Ve şakî yahut saîd yazılmış olmasın!» Bunun üzerine bir adam: Ya Resûlallah! Biz kitabımız üzere durarak ameli bırakmayalım mı? dedi. Bunun üzerine: kim saadet ehlinden ise saadet ehlinin ameline varacak ve her kim şekavet ehlinden ise şekavet ehlinin ameline varacaktır.» buyurdu. Şunu da ilâve etti: edin! Herkese imkân verilmiştir. Saadet ehline saadet ehlinin ameli müyesser olacaktır. Şekavet ehline ise şekavet ehlinin amelî müyesser olacaktır.» Sonra şu âyeti okudu: kim atıyye verir korunur ve hüsnayı tasdik ederse biz ona kolaylığı müyesser kılarız. Ama kim cimrilik eder; İstiğna gösterir ve hüsnay. yalanlarsa ona da güçlüğü müyesser kılarız." Leyl Sûresi Âyet; 5-10.