6903-)
Bize Ebû Bekr b. Ebî Şeybe ile Züheyr b. Harb ve Ebû Saîd fil-Eşec rivâyet ettiler. (Dediler ki): Bize Vekî- rivâyet etti. H. İbn Nümeyr de rivâyet etti. ki): Bize babam rivâyet etti. ki): Bize A-meş rivâyet etti. H. Ebû Küreyb dahi rivâyet etti. Lâfız onundur. ki): Bize Ebû Muâviye rivâyet etti ki): Bize A-meş Sa-d b. Ubeyde-den o da Ebû Abdirrahman Es-Sülemî-den o da Ali-den naklen rivâyet etti. (Şöyle dedi): Bir gün Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) oturuyordu. Elinde bir sopa olup onunla yeri çiziyordu. Derken başım kaldırarak şöyle buyurdu: hiç bir kimse yoktur ki! Cennetten veya cehennemden yerî malûm olmasınl» Ashab: Ya Resûlallah! O halde niçin çalışıyoruz? Tevekkül etmeyelim mi? dediler. Çalışın zira herkese ne maksatla yaratıldıysa onun İçin imkân verilmiştir.» buyurdu. Sonra kim atıyye verir korunur ve hüsnayı tasdik ederse...» âyetlerim; ona güçlüğü müyesser kılarız...» kavline kadar okudu.
Kaynak: Sahîh-i Müslim Kader
Konu: İnsanın Ana Karnında Yaratılması Keyfiyeti Rızkının Ecelinin Amelinin Şekavet Ve Saadetinin Yazılması Bâbı