6975-) Bana Züheyr b. Harb rivâyet etti. ki): Bize Cerîr b. Abdi-l-Hamid A-meş-den o da Mûsa b. Abdillah b. Yezid ile Ebû-d-Duha-dan onlar da Abdurrahman b. Hilâl El-Absî-den o da Cerîr b. Abdillah-dan naklen rivâyet etti. Şöyle dedi: Bedevilerden bir "fakım insanlar Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)-e geldiler. Üzerlerinde yün elbiseler vardı. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) hallerinin kötülüğünü muhtaç kaldıklarını gördü de halkı onlara sadaka vermeye teşvik etti. Fakat halk ona gelmekte geciktiler. Hattâ bu hâl yüzünden belli oldu. Sonra ensardan bir zat bir kese gümüş getirdi. Sonra bir başkası geldi. Sonra ashab birbirinin peşinden geldiler. Nihayet yüzünden sevindiği anlaşıldı. Ve Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem): kimse İslâm-da güzel bir çığır açar da kendisinden sonra onunla amel edilirse o kimseye bu çığırla amel edenlerin ecri kadar sevab yazılır. Amel edenlerin ecirlerinde de bir şey eksilmez. Ve her kim islâm-da kötü bir çrğir açar da kendinden sonra onunla amel olunursa o kimsenin aleyhine bu çığırla amel edenlerin günahı kadar günah yazılır. Amel edenlerin günahlarından da bir şey eksilmez.» buyurdular.