7056-) Bana îsa b. Hammad El-Mısrî de rivâyet etti. Dedi ki Leys Yezid b. Ebi Habib-den o da Ca-fer-den o da Ya-kub-dan Bana nalken haber verdi ki: Ya-kub kendisine Gatafan-ın azatlısı Ebû Salih-in haber verdiğini söylemiş o da Ebû Hüreyre-yi şöyle derken işitmiş: Birjadam: Ya Resûlallah! Beni akreb soktu dedi... İbn Vehb-in hadîsi gibi rivâyette bulunmuştur. «Kitâbu-d-tahric «Kitâbu-l-istiâze»-de hadîsin Ebû Hüreyre rivâyetini Deavât» ile «Kitâbu-l-Kader»-de; Nesâî etmişlerdir. Meşakkat ve baş sıkısı demektir. kendinden defetmeye gücü yetmeyen meşakkate cehdü’l-belâ derler. Hazret-i Abdullah İbn Ömer-in Cehdü-l-belâ-yı malın azlığı evlâdın çokluğudur diye tefsir ettiği rivâyet olunur. saadetin zıddıdır. Şiddet ve güçlük demektir. İbn Battal şekâvetin dünyevî ve uhrevî olmak üzere iki kısma ayrıldığını kötü hükmün dahi nefis mal aile son nefes ve âhiret umuruna şâmil olduğunu söylemiştir. Kaza hüküm demek ise de burada hakkında hükürr verilen şey manasınadır. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) bu duasını dahi ümmetine ta-lim için yapmıştır. Hadîs-i şerîf son derece cemiyetli dir. Çünkü kötü bir şey ya mebde yahut nihayet itibariyle düşünülebilir Mebde itibariyle tasavvur olunan kötülük hükmün yani hakkında ezeldi takdir buyurulan şeylerin kötü olmasıdır. Nihayet yani âhiret hususund; tasavvur edilen kötülük ise hakikî şekavettir. Kötülük bir de hayat hususunda tasavvur olunabilir. Bu ya başkalarından gelir ki düşmanlar kötülük geldi diye sevinir gülerler. Yahut insana kendinden gelir. Bu da Cehdü-l-belâ-dır. olan kelimelerden murad; bazılarına göre noksanı ve kjusuru o mayan kelimelerdir. Bir takımları bunun şifalı kelimeler demek olduğunu söylemiş bazıları da bundan maksad Kur-ân-dır demişlerdir.